De waarnemende burgemeester van Breslau, dr. Spielhagen, is door den Volkssturm terechtgesteld wegens verregaande lafheid. – 29-1-45
Op last van Reichsführer SS Himmler is de politie-president van Bromberg, SS-Standartenführer von Salis, gedegradeerd, ter door veroordeeld en terechtgesteld wegens lafheid en plichtsverzuim. Kreisleiter Ramm, burgemeester Ernst en Regeeringspresident Kühne, allen uit Bromberg, zijn wegens lafheid en plichtsverzuim gedegradeerd en bij een Bewährungsbetaillon ingedeeld, dat voor zeer gevaarlijke en moeilijke taken wordt ingezet. – 8-2-45
De burgemeester van Koningsberg (een plaatsje tusschen Stettin en Berlijn), Flöte, is standrechterlijk ter dood veroordeeld en opgehangen, omdat hij de stad verlaten had zonder dat dit noodzakelijk was. – 10-2-45
In Duitsche Nazikringen
Heerscht thans een wilde vrees
En vele bonzen gingen,
Naar ik in kranten lees
Voor Russen en Kozakken
Jongstleden op de vlucht,
Want krijgt men ze te pakken,
Dan is hun straf niet licht.
De Russen leggen dassen
Van hennep om hun hals
En daarvoor wil men passen,
Men vindt zooiets niet malsch.
Men zag, hoe menig moffen-
Partijboekambtenaar
Door vrees en angst getroffen
Zijn koffers, zette klaar
SS-Standartenführer,
Regierungspräsident
En opperburgemeester
En menig andre vent,
Die steeds als Duitsche helden
Hun groote dapperheid
Best op den voorgrond stelden,
Die bleken niet bereid
Hun woorden te belijden
En gingen ervandoor
En durfden niet te strijden,
Zij knepen hem daarvoor!
Zij lieten dus hun baantje
En hun woonplaats in den steek,
Toen Himmler dit ontwaarde,
Werd hij van woede bleek.
Gij bent tekort geschoten
Zei Himmler zeer ontdaan,
Gij hebt de lust genoten
Sinds jaren van uw baan
En nu de lasten komen
Hebt U heel gauw de wijk
Zeer lafhartig genomen,
Van ’t Oosten van het Rijk
Naar veiligere streken,
Bijvoorbeeld naar Berlijn,
Dat was niet slecht bekeken,
Doch hier is het terrein
Alreeds voor Dolf en Göring
En Ley gereserveerd,
Hier zetelt de regeering,
Elk ander wordt geweerd.
Dat gij bent weggeloopen
Van uwe vaste post,
Dat moet gij duur bekoopen,
Partijgenoot, het kost
Niets minder dan uw leven
Want vriend, jij was te laf,
Jij moet het dus begeven,
De doodstraf is uw straf.
De bonzen hebben tusschen
Twee dingen dus de keus:
Gevangen door de Russen
Of door die ouwe reus
Hein Himmler opgehangen,
Een treurig perspektief,
Want zij zijn vreeslijk bang en
Hun leven is hun lief.
Of andre menschen sterven,
Dat kon een Naziman,
De stemming nooit bederven
Hij steunde Adolfs plan
En Adolfs moordmethode
En door dit schrikbewind
Kwam menigeen ten doode,
Nu waait een andre wind
Want Adolfs Nazikind’ren
Gaan heden naar de maan,
Dat mag hem heusch niet hind’ren,
Wij zeggen: laat maar gaan.
Transcription: Thilo von Debschitz