Opnieuw is het ondier vrij,
Men is teleurgesteld,
De Hitlerpers heeft reuze blij
Dit nieuwe feit vermeld.
Benito is op vrije voet,
Hervat zijn werkzaamheid.
Het duitsche volk schept nieuwe moed
Uit het bevrijdingsfeit.
Helaas, voor deze keer is ’t mis,
Bestraffing werd vertraagd,
Uitstel van de executie is
Bereikt, het zij geklaagd.
Men maakte weder eens den fout,
Die aldoor werd herhaald:
Te zacht, te slap, te veel vertrouwd
Waarvoor men thans betaalt.
Ik geloof het niet, dat het veel scheelt
En dat men zich vergist
Of hij nu ietsjes nog krakeelt,
Het pleit is al beslist.
Men weet Italië moet hem niet,
Wil onfascistisch zijn,
Verfoeit het Giovinezza-lied,
Verfoeit de Duitsche lijn.
Het weet ook dat Benito thans
Niet meer de ‘Duce’ bleef.
Naar Hitlers fluit maakt hij zijn dans,
Niet al te zeer op dreef.
Hij is als Mussert en Laval,
Slechts klei in Hitlers hand.
Die ‘vrijheid’ is zijn diepste val
Hij werd een duitsch trawant.
Hij is een pop aan Hitlers draad
En doet wat Adolf zegt,
Benito is een duitsch soldaat
En is een moffenknecht.
Dat is het, wat thans ieder ziet
En wat thans ieder weet.
Snapt U’t hoezoo de Duce niet
Allang de “Duitsche” heet?
