„Hallo Yvonne!“

Hallo Yvonne,
Op meer dan duizend mijlen
Tracht ik met mijn gedachten je te peilen
Ik weet niet, hoe het met je gaat
Ik weet niet eens, of je nog bent in leven
Als een slachtoffer van een laag verraad
Ben jij aan’t noodlot prijsgegeven
En hebt te dragen lijden zonder maat.
Ik wou zoo graag je helpen als ik kon
En kan niets doen,
Hallo Yvonne,

Hallo Yvonne,
Hier spreekt je groote broeder
Een groet aan jou en ook een groet aan moeder,
Ik denk altijd aan jullie twee,
Ik wou zoo graag, je kon me spreken hooren
Ik weet het wel, het valt beslist niet mee
Maar geef het spel nog niet verloren,
Je mag het weten, ik heb het idee,
Dat ook voor ons weder schijnt de zon,
Hou je dus taai,
Hallo Yvonne!

Hallo Yvonne,
Houd moed en blijf vertrouwen
En tracht om elke prijs in’t leven je te hoûen
Want al het andere komt terecht!
Laat je door niets van toeverzicht berooven
Laat het voor altijd blijven je gezegd:
Je mag in bet’re toekomst geloven
Al is het op het ogenblik ook slecht
Ten schande wordt, wat Hitlers brein verzon,
Even geduld,
Hallo Yvonne!

Hallo Yvonne,
Mijn arm, ongelukkig zusje.
Ik zend je heden een verjaardagskusje,
Een wensch is heden mijn geschenk:
Een goede ster zal allen ons bewaren
Jij weet het, dat ik altijd aan je denk
En al dit leed wilde besparen,
Ik zie je in gedachten en ik wenk,
Hoe treurig, dat misliep wat ik begon,
Misschien komt’t goed,
Hallo Yvonne!