Wij zijn te bescheiden!
Wij maken niet voldoende gebruik van de huidige situatie, waarin wij als nationaal-socialisten, de eenige dragers zijn van den politieken wil van ons volk. Dit beteekent dat, als er dan al meeningen verkondigd worden, dit ónze mening behoort te zijn. Slechts dank zij de N.S.B. heeft ons volk nog een toekomst. Hiervan moeten wij ons, elk oogenblik weer, bewust zijn. Alleen wij hebben het recht het hoofd fier geheven te houden. Alleen wij hebben het recht achting op te eischen. Weg met die vervloekte objectiviteit, die nergens anders toe leidt dan dat ook wij nog opzien tegen schoeljes die ons land en volk maar al te gaarne ten verderve zouden voeren. – VoVa 16-6-44
Het volk wil van de NSB.
Nog niet het minste weten
En dat is vreeslijk wreed en sneu
Voor Antoon z’n profeten.
De NSB voelt zich misdeeld
En in een hoek verbannen
Geen wonder, dat het haar verveelt,
Dus maakt zij aan haar mannen
In “Volk en Vaderland” bekend
De reden dat wij lijden,
Die is, wij zijn veel te decent
En wij zijn te bescheiden.
En men roept uit met luide stem,
Zoo mag het heusch niet blijven,
Bescheidenheid, dat is een rem,
Die moeten wij verdrijven.
Ons optreden moet meer bewust
En moet veel trotscher wezen,
Dan beste menschen, weest gerust,
Zal ook het kwaad genezen.
Er is geen politieke wil,
Dan die in onze rijen,
Beseft dat, elk verzet zwijgt stil,
Want andere partijen
Behalve onze NSB.
Zijn niet meer toegelaten,
Het is in orde en oké
Met Mussert z’n soldaten
Slechts wij alleen hebben het recht
Ons hoofd omhoog te houden
De tegenstander is ons knecht
En uiterst zwaar verkouden.
Wij werken aan ’t toekomstig heil,
Dat mag men niet vergeten
En staan daarom op hooger peil
En moeten dus verbeten
Opeischen, dat men ons waardeert
En eerbiedig bejegent,
Dan zult je zien, hoe het verkeert,
Ons werk is dan gezegend.
Legt af de NSB.er-fout,
Gaat U ervan bevrijden,
En toont U trotsch en fier en boud
En weest niet zoo bescheiden.
Weest dapperen en houdt voet bij stuk,
Beseft: wij zijn de heeren
Vergeet dit feit geen oogenblik,
Dan kan ons niets gebeuren.
De volgeling zit in ’t gedrang,
Een kentering der tijden
Voltrekt zich thans en hij is bang,
Dat noemen zij … bescheiden.
