Formaatbeperking van de Courant
Tengevolge van de nijpende papierpositie door stagneering van den aanvoer zijn wij genoodzaakt, den omvang van ons blad opnieuw sterk te beperken. Met ingang van Maandag 11 September a.s. zal het Twentsch Nieuwsblad in de helft van het huidige formaat verschijnen. In verband hiermede is het niet meer mogelijk, advertenties aan te nemen, welke nog in het nummer van denzelfden dag worden opgenomen. – Directie Twentsch Nieuwsblad.
Al wordt het Nieuwsblad ook zoo klein
Als een klein vod closetpapier,
Men vindt van Driekruis menig lijn
En ziet: van Nierop is nog hier.
Hij schrijft: In Frankrijk gaat het rot
De bolsjewieken zijn gemeen
En maken alles daar kapot,
De Duitschers hadden het voorheen
Beslist veel beter voor mekaar
Dichter bij huis blijvend, vestigen wij het oog op ‘t “bevrijde” Frankrijk. Daar heeft De Gaulle in één week tweemaal zijn kabinet moeten hervormen, onder den druk van de zoogenaamde verzetsbeweging, de volkomen op Moskou georienteerde partisanenformatie. In Zuid-Frankrijk zijn de gelederen dezer formatie versterkt met een groot aantal Spaansche communisten die hier sinds den Spaanschen burgeroorlog in kampen leefden en inderdaad bevrijd zijn. Deze heeren hebben “requisitie commando’s” gevormd die, ter eigen proviandeering, in de dorpen de oogst in beslag nemen en levensmiddelentransporten blijven overvallen, juist als vóór de “bevrijding”. Vooral de boerenbevolking leeft in angst en vreeze. In de zoogenaamde “roode gordel” van Parijs hebben gewapende maquis (de Fransche “onderduikers”) fabrieken in beslag genomen en in eigen beheer gesteld. – 16-9-44
In Brussel is het ook niet best
Want kijk eens, hoogtij viert aldaar
De booze bolsjewieken pest
In Antwerpen en Gent oefenen benden gepeupel onder communistische leiding een verschrikkelijke straatterreur uit. Huizen en villa’s worden geplunderd. En in Brussel heeft een groote gewapende bende het wereldberoemde Paleis van Justitie bestormd, leeggeplunderd en in brand gestoken. – 16-9-4
Ja overal, waarheen men ziet
Ziet men het roode Sovjet spook
Overal Moskou. – 16-9-44
En niets is, wat er uitkomst biedt,
Want elke hoop vervliegt in rook.
Kort van tevoren Anti-Rus
Werd Bulgarije ook al rood
Want Stalin deed hem om de lus
En nu gaat Bulgarije dood.
Zij moeten thans echter vaststellen dat zoowel in Sofia als in de Bulgaarsche provincie de het heft in handen heeft genomen, dat de bolsjewisten zich in Bulgarije op een dergelijke wijze inrichten dat aan hun voornemen om daar voor goed te blijven niet meer getwijfeld kan worden, en dat het eens zoo trotsche Bulgarije in uiterst korten termijn een Sovjet-republiek wordt. – 16-9-44
Wordt hier het land zoo straks bezet
Of door den Yankee of den Brit
Dan zijn we heusch nog niet gered,
Neen, zucht hij, “wij zijn er nog niet!?”
We zijn er nog niet!
Nu zou men veel offers kunnen over hebben voor een werkelijke bevrijding, maar na een eventueel vertrek van de Duitsche troepen krijgen wij hier een nieuwe bezetting, dan gaan wij als hulptroep van den nieuwen bezetter naar Berlijn opmarcheeren, tevens helpen wij Amerika en Engeland om Indië op de Japanners terug te veroveren en dan moeten wij nog zien dat we den bolsjewiek uit onze buurt houden, want die willen we wel in Oost-Pruisen maar niet in Overijssel, nietwaar? Zoo bekeken had die arbeidersvrouw wel gelijk met haar “We zijn er nog niet!” en is er voorlopig nog geen reden tot juichen. – 14-9-44
Van Nierop zit thans vol chagrijn,
Dat ziet men aan hetgeen hij pent
Het blijkt beslist uit elke lijn
Hoezeer hij het ook wel ontkent,
Van Nierop was wat gaarne weg,
(Zijn zibbe heeft hij al vervracht),
Maar hij moet blijven, dat is pech,
En hij zweet angst bij dag en nacht.
