En als de oorlog is voorbij
En de lantarens branden
Zal ’t Onderwater-Cabaret
Eens bovengrondsch belanden.
Het OWC organiseert
Zijn afscheids-feestuitvoering
Een prachtprogramma zal het zijn
Vol vreugde en ontroering
Ik huur dan in Vrij-Nederland
Heel open boven water
Heel ondernemend en vol moed
Een prachtig mooi theater.
Cor Breedenbeek kijkt vol plezier
Een welgevulde zaal in,
De eereloge is bezet
Door Churchill, Roosevelt, Stalin.
Het licht gaat uit, het spel begint,
Het is revue passeeren
Van al, hetgeen de wereld beleeft
Aan strijden, zich verweeren,
Aan onderdrukking tirannie
Aan moorden en aan rooven
En hoe men ondanks al het leed
Bleef hopen en gelooven.
Hoe het fascisme wild en wreed
Zijn plannen heeft verzonnen
En hoe het dan ten lange lest
Gelukkig werd overwonnen.
En hoe de dus bevrijde wereld
Niet langer hoeft te lijden
Maar op een nieuwe toekomst zich
Vol welvaart kan verblijden.
En hoe de menschheid is vervuld
Van nieuwe levenssappen
Vol geestdrift zal dan het publiek
Wel in z’n handen klappen.
Nog eens gaat open het gordijn
En ik sta op de planken
En ik zal met een buiging dan
Voor het applaus bedanken.
En ik wijs met een handenzwaai
Dan naar mijn eeregasten
De schijnwerper zal met zijn licht
Hun loge dan betasten
Dáár is’t adres voor uw applaus,
Mag ik dat memoreren
En frenetiek zal het publiek
Opnieuw applaudisseren
Als dank voor vrijheid en voor recht,
Het slechte viel in duigen,
Mijn eeregasten staan dan op
En zullen zich verbuigen.
Ik zeg hun dan: het spel is uit,
Ik kan dat niet verhelen,
Maar mijn program zij uw program,
Gaat u nu verder spelen.
