Duitsche groet bij de weermacht
Hoofdkwartier van den Führer, 24 Juli (D.N.B.) – De Rijksmaarschalk van ’t Groot-Duitsche Rijk heeft als in rang oudste officier v.d. Duitsche weermacht, tevens uit naam van generaal-veldmaarschalk Keitel en grootadmiraal Dönitz, den Führer gemeld, dat alle deelen der weermacht naar aanleiding van zijn redding verzocht hebben in de weermacht den Duitschen groet te mogen invoeren als een teeken van onverbrekelijke trouw aan den Führer en van nauwste verbondenheid tusschen weermacht en partij. De Führer heeft voldaan aan den wensch der weermacht en zijn toestemming gegeven. Met ingang van heden komt derhalve in de plaats van het saluut door het tikken van de rechterhand aan de hoofdbedekking van het eerbetoon door ’t brengen van den Duitschen groet. – 28-7-44
Er wordt niet meer gesalueërd,
Men brengt den Hitlergroet,
Pas nu, zoo wordt gegarandeerd,
Gaat het met Duitschland goed.
Men slaat niet meer als vroeger aan,
Men steekt zijn arm omhoog,
De oorlog zal wat beter gaan
Met zulk een trouwbetoog.
Treedt men de Russen tegemoet
Met uitgestoken hand
Dan daalt hun strijdkracht en hun moed
En gaan ze gauw van kant.
Het is of een verkeersagent
Zijn hand opheft voor stop
En Stalin, deze nare vent,
Die heeft een reuze strop.
Men weet en voelt haast positief,
Dat door den Hitlergroet
Het heele Russenoffensief
Heel gauw is doodgebloed.
En bij Saint-Lo en bij Caën,
Komt eveneens een keer
En ik ben treurig en beken,
De Duitschers hebben weer
Met deze groet de juiste greep,
De goede keus gedaan,
De tegenstanders gaan om zeep
En ik ga naar de maan.
Maar daarna dacht ik, dat misschien
De nieuwe Hitlergroet
Bij Lemberg, Warschau en Lublin
Niet algeheel voldoet.
Als het op die manier niet gaat,
Zij tot den Mof gezegd,
Heb ik voor U een goede raad,
Die is beslist niet slecht.
Komt nog geen eind’ aan jullie nood,
Geen eind’ aan jullie vlucht
Steek dan niet slechts Uw eene poot
Maar beiden in de lucht!
