Ik zit hier aan het oostelijk front,
Waarheen me Antoon Mussert zond.
Ik geef mijn leven en mijn bloed
En Mussert vindt allang het goed.
Warmpjes zit hij in ’t hoofdkwartier
Ik zit in Ruslands winter hier
Mijn ledematen vriezen dood,
Maar Antoon Mussert lijdt geen nood.
Eens liep ik Musserts vanen na
En was een lid van de W.A.
En Mussert door den Mof gehuurd
Heeft dan naar Rusland me gestuurd.
Antoon heeft het mooi uitgezocht
Hij heeft aan Hitler me verkocht
Het bloedgeld streek de Leider op
Noemt volksgemeenschap deze mop.
Al menigeen beseft het wel,
Verfoeit het N.S.B.’ers-stel,
Dat steeds van volksgemeenschap spreekt
En anders doet, dan het preekt.
Als men hier zoo in Rusland staat
Wel menigeen aan ‘t denken slaat
Bij menigeen heerscht nu de geest,
Wat zijn we sufferds toch geweest.
Men stuurt ons tegen Rusland aan
En Rusland heeft ons niets gedaan.
Men werd verleid door woord en zang
En werd soldaat voor duitsch belang.
Hier zit ik nu en zing mijn lied,
Omdat mijn leider me verried.
Ik was zoo trouw aan hem verknocht,
Hij heeft naar Rusland me verkocht.
Het N.S.B.-Ideaal is zoek
En als ik sterf, is ‘t met een vloek.
Vervloekt wolfsangel en Houzee
Vervloekt ook Musserts N.S.B.
