In Teheran, in Teheran
Kwam mister Winston Churchill aan.
Het is wel ver van Londen,
Heeft zuchtend hij gevonden,
Maar dringend zijn de zaken,
Ik moest de reis dus maken
Al was het ook niet naar m’n zin,
Ik moest toch spreken met Stalin
En heb’t besluit genomen.
Naar Teheran te komen
In Teheran in Teheran
Kwam verder mister Roosevelt aan
En hij begon te klagen,
Ik kon ’t haast niet verdragen
De verre reis te maken
Maar zaken blijven zaken,
Al ben ik ook niet zeer gezond
En moest de halve aarde rond
Heb ik ’t besluit genomen
Naar Teheran te komen.
In Teheran in Teheran
Kwam eindelijk maarschalk Stalin aan
En hij zei tot de twee heeren,
Wij zullen confereeren
Hij hoeft niet ver te reizen,
Neen Stalin bleef dicht bij z’n
Geliefde Russisch grondgebied,
Een korte reis, meer was het niet,
Dus is hij zonder schroomen
Naar Teheran gekomen.
In Teheran in Teheran
Daar maakten zij een reuze plan,
De landen te bevrijden
En gauw ons te verblijden.
Maar iets deed Churchill knagen,
Dus deed hij Stalin vragen:
Wij moesten reizen vreeslijk ver,
Wij moesten reizen her en der,
Hoezoo deed u ons noopen
Tot Teheran te loopen?
In Teheran in Teheran
Zei Stalin: Churchill, kijk eens aan
Dat kunt je gauw ervaren,
Ik zal het je verklaren:
Het was ten zeerste noodig
En was niet overboodig.
‘K was ontevrêe met Uw beleid
En vond het voor U aan de tijd,
Ik zeg het zonder schroomen,
Mij tegemoet te komen.
