Oneindig vaak hebben zijn foto wij aanschouwd
In menig pose, menig rol,
Bijvoorbeeld, hoe hij die of gene rede houdt
Soms vol Cynisme, soms halfdol,
Hoe hij zijn volk tot strijd en oorlog drijft
Of aanspoort zich te wapenen voor nabijen strijd
Soms, hoe de gouden toekomst hij beschrijft,
Waarheen zijn dictatuur Italie leidt.
Wij hebben bij een vlootmanoeuvre heus gezien
Voldaan bekijkt hij het toneel
Tezamen met vriend Adolf uit Berlin
Ziet hij ’t verwoestingstafereel
Brandstichter leek het een brandstichters maat
Die repetitie houden voor te leggen brand,
Dat was de tijd, toen legde men de zaad
Die nu haar vruchten afwerpt voor hun land.
Wij zagen hem, hoe hij tot keizer proclameert
Koning Victor Emanuel
Een koning, die niet heerscht, doch werd geregeerd
Een schaakfiguur slechts in zijn spel.
HIJ glimlacht vroolijk en hij lijkt voldaan
Hij is de groote man, de regus is verjaagd
Een nu zal het maar steeds zoo toch verder gaan
Want winnen zal slechts die, die alles waagt.
Wij zagen, hoe de Duce gras en tarwe maait
In drooggelegd moeras gebied,
Wij zagen, hoe hij italiaansche kind’ren aait,
Die hij dan later sneuvelen liet.
Men zag den Duce aan den Brenner pas
Men zag den Duce, hoe hij in zijn vliegtuig zit,
Een nieuwe Caesar, blijkbaar in zijn sas,
Maar hoe hij aftrad, neen dat zag men niet.
