Eerst wou hij tegen Engeland varen
Hij heeft de poging niet gewaagd
Dat is geleden ruim 3 jaren
En het heeft aan zijn hart geknaagd.
Het was een wanhopig beginnen,
Te water voelde hij zich zwak
Hij wou zoo gaarne Engeland winnen
En kneep hem voor het watervlak.
Hij wou zijn thee in Londen drinken
En wandelen door Downing-street
In Cockney-ooren laten klinken
Het Duitschland- en Horst Wessellied.
Hij droomde nog van andre dingen
Hoe Engelschen enthousiast
Een „God save Adolf Hitler“ zingen,
Zoover zij niet door hem vergasd.
Hij droomde ook van wijzigingen
Bijvoorbeeld op Trafalgar Square
Zou Räders beeld Nelson verdringen
En al dergelijke dingen meer.
En laast not least de schilderijen
Uit de National Gallery
Zij deeden hem allang verleîen
Tot haat en nijd en jaloezie.
Die meesters konden beter hangen
In ’t Obersalzberg-pronkpaleis,
De Führer heeft zoo vaak verlangen
En stilt het dan tot elke prijs.
Hij is van ’t plan teruggekomen
En stak niet over het kanaal
En stelde uit zijn Engeland droomen
Wijzigt de richting radikaal.
En ondernam met sterke krachten
En ondernam met veel geklets
En ongehoorde legermachten
Den veldtocht tegen de Sovjets.
Hij nam zich voor, hij zou bevrijden
De Russen van’t juk van Stalin
En droomde zich al vol verblijden
Als nieuwe heerscher in’t Kremlin.
Hij zag Kozakken voor zich dansen
En hoorde Balalaika-klank
Prachtig stonden zijn oorlogskansen
En Adolf Hitler zij goddank,
Hij hoort al vadertje zich noemen
En proefde al den wodkasmaak
Zag eerepoorten met veel bloemen,
Maar ’t noodlot stak met hem de draak
Zijn Ruslandplannen zijn verijdeld
Stalin was sterker dan hij dacht
En Hitlers hoogmoed werd gebreideld,
Want het kwam anders dan verwacht.
Zijn leger wordt teruggeslagen,
Dagelijks verliest hij meer terrein
En weder eens komen opdagen
Heel nieuwe droomen in zijn brein.
Thans wil hij eerst den Brit bestrijden
Tegelijk met den Amerikaan
En na een nederlaag van beiden
Wil weder hij naar Rusland gaan
Hij gaat op Don Quichot lijken,
Die woedend tegen molens vecht
Zijn molens zijn drie wereldrijken,
Die stellen hem zoo straks terecht
Voorbij zijn tijd van wenschen dromen
Hoelang duren zijn dagen nog?
Het is heel anders uitgekomen,
Want al zijn droomen was
bedrog.
Transcription: Thilo von Debschitz