De Verloven

De Hollanders in Duitschland
Vonden ‘t een reuze sof,
In Maart kwam plots de order:
Tot half Mei geen verlof.

Al was men ook sinds tijden
Niet meer naar huis gegaan,
Het liet zich niet vermijden,
’t verlof was van de baan.

Ja, het werd ingetrokken
Tot en met 15 Mei
Daarna “liet men verwachten,”
Staat het je weder vrij

Naar Nederland te reizen
Naar echtgenoot en kroost
En die blijde verwachting
Strekt menigeen tot troost.

Verloven ingetrokken
Met ingang van 6 Maart 1944 zijn, naar “Het Volk” meldt, alle verloven van de Nederlandsche arbeiders in het buitenland tot 15 Mei ingetrokken. Alleen in zeer dringende gevallen als zware ziekte of overlijden van ouders, vrouw of kinderen kan een uitzondering worden gemaakt. De bevoegde Duitsche instantie de Deutsche Fachberater bij het Gewestelijk Arbeidsbureau moet de ziekte of het sterfgeval bevestigen. Naar “Het Volk” mededeelt hangt het intrekken der verloven samen met het uitvallen van alle transporttreinen tot dien datum. – 14-3-44

Maar menigeen heeft woedend
Toen in z’n baard gebromd
Dat meestal van zulk uitstel
Nog wel een afstel komt.

Zij wilden ’t niet gelooven,
Zij waren pessimist:
Daar gaan onze verloven,
Zij hadden zich vergist.

Neen, werkelijk, de Moffen
Zij toch nog niet zoooo slecht,
Het komt van het naar huis gaan
Blijkbaar nog wat terecht.

En loopen weder treinen
Thans vanaf 15 Mei,
Het uitstel der verloven
Is nu goddank voorbij.

Wij gaan naar huis, naar Holland,
Wij gaan naar kind en vrouw,
’t is wel twee maanden later,
Maar dat steekt niet zoo nauw.

Er heerscht een groote vreugde,
Dat men zijn land bezoekt
En tot half Juni waren
De treinen volgeboekt.

Van 15 Mei af weer met verlof.
Met ingang van 15 Mei rijden weer verloftreinen naar Nederland, aldus wordt uit Berlijn aan “Het Volk” gemeld. De belangstelling hiervoor is zoo groot, dat tot ongeveer half Juni de treinen reeds zijn volgeboekt. – 6-5-44

Te schoon om te gelooven,
Dus wordt vandaag gemeld
Opnieuw zijn de verloven
Voorloopig uitgesteld

Men moet in Duitschland blijven
Mag niet naar Nederland
En de vacantievreugde
Is weder van de kant.

Verlof opnieuw uitgesteld.
Der Generalbevollmächtigte für der Arbeitseinsatz Gauleiter Sauckel heeft in verband met ‘t naderen van den beslissenden slag om Europa het bij verordening van 2 Maart 1944 ingestelde verbod tot het gaan met verlof, voorlopig verlengd, aldus wordt uit Berlijn aan Het Volk gemeld. Ook de arbeiders, die reeds een plaats in de verloftreinen hadden bemachtigd, zullen dus voorloopig hun verlof opnieuw moeten uitstellen. – 15-5-44

De pessimisten kregen
Tenslotte nog gelijk,
Men voelt, er is geen zegen
Aan ’t heele Derde Rijk.

Maar lukt straks de Invasie
Wordt het een reuze bof,
Ten spijt van elke Nazi
Krijgt men dan groot verlof.