V1 voltrekt vergelding
Zelfs Churchill lacht niet meer! Goebbels huivert voor Engeland bij de gedachte aan wat dit land aan verdere vergelding te wachten staat. – 21-7-1994V.1, kort voordat hij afgeschoten wordt. – 11-8-44
Heb je ‘t al gehoord,
Göbbels zei: op m’n woord
Vertrouw op onze melding,
V1 brengt brand, V1 brengt moord
En is een pracht vergelding
Refrein
V1, V1,
Voor Engeland gemeen,
Voor Duitschland een plezier,
Voor Duitschland een vertier,
Maar Winston Churchill vindt het zuur
Duitschland pakt vandaag
Engeland bij z’n kraag
Er barsten duizend muren,
Want die V1, die vliegt gestaag,
Men heeft wat te verduren.
Refrein: V1, V1. etc.
Churchill heeft wel pech
Al z’n humor bleef weg
Liefst zou hij willen huilen
En Göbbels zei: ‘K heb meelij, zeg,
Maar ‘K zou niet gaarne ruilen
Refrein V1, V1. etc.
Allen in Berlijn
Vinden ’t leuk, vinden ’t fijn,
Dat Londen wordt getroffen,
Het vieren een V1 feestijn
Thans alle Nazimoffen
Refrein V1, V1. etc.
Heel de Hitlerjeugd
Is verblijd, is verheugd
En gaat voor vreugde dansen,
Zoo menigeen zei: Lieve deugd,
Duitschland kreeg nieuwe kansen,
Refrein V1, V1. etc.
En in dorp en stad
Gaat men trotsch erop prat
Al sinds verscheiden weken
En Engeland gooit Duitschland plat
En gaat zich bitter wreken
Refrein V1, V1 etc.
München is slechts puin
En kapot is Berlijn,
De oorlog is verloren,
Maar Göbbels leidt hun om den tuin
En blaast nog in hun ooren.
Refrein V1, V1 etc.
Dr. Goebbels schrijft dan, dat het de moeite loont alle stemmen nog eens te citeeren, die aan gene zijde van het kanaal nog enkele maanden geleden onbeperkten lof spraken over de brutale overvallen van de Anglo-Amerikaansche luchtmacht op de Duitsche burgerbevolking. Toen Duitschland wees op het barbaarsche van zoo’n oorlogvoering, hoorde men uit Londen ’n hinnikend lachen. Thans echter is Engeland de lust tot lachen vergaan. Zelfs een premier, die anders zoo gemakkelijk geneigd is tot cynische grappen, heeft in zijn laatste Lagerhuisrede over de V1, alles behalve grappen ten beste gegeven.
Wat Londen nog te wachten staat.
Wij wijken zelfs huiverend eenigszins terug, wanneer wij er aan denken, wat de Britsche hoofdstad te wachten staat van het gebruik onzere andere, zwaardere vergeldingswapens. Want onze vergeldingsactie staat niet aan haar einde, maar in haar begin. Wijd en zij zijn de militaire critici het er over eens, dat ons V.1 wapen een revolutie inleid in de geheele wapentechniek. Wat zullen zij echter niet moeten constateeren, wanneer onze in het geheel niet meer daarmee te vergelijken nieuwste wapens aan den dag zullen treden?
