Esther Boas-Barendse (* 1942) wordt in Amsterdam geboren als kind van Joodse ouders. Wanneer haar moeder en vader zich in 1943 moeten melden voor transport naar Westerbork, wordt Esther ondergebracht bij de familie Assman. Na verraad door een wordt Esther gearresteerd en naar de crèche tegenover de Hollandsche Schouwburg – het verzamelpunt voor Joodse Amsterdammers – gebracht. Maar het verzet weet de éénjarige Esther opnieuw uit de crèche te smokkelen. Via verschillende familieleden van de familie Assman duikt zij onder in Groningen en Leeuwarden. Op dat moment bevinden Esthers ouders zich al in kamp Westerbork. Omdat zij denken dat Westerbork als werkkamp veilig zou zijn, wordt de kleine Esther op hun verzoek daarheen gebracht. Een jaar lang woont de familie Boas in Westerbork; de moeder werkt in het kindertehuis van het kamp. Maar in 1944 worden Esther, haar ouders en een grootmoeder gedeporteerd naar het concentratiekamp Theresienstadt. Na de bevrijding door de Russen keren zij terug naar Amsterdam, waar zij volledig berooid een nieuw leven moeten opbouwen. Als gastspreker vertelt Esther regelmatig aan schoolklassen over haar leven.
