Eva Weyl (* 1935) is de dochter van een Joods echtpaar dat vanwege het antisemitisme in Duitsland naar Nederland emigreerde. Eva had een gelukkige jeugd in Nederland. Toen daar in 1942 de massadeportaties van Joodse burgers begonnen, werden zij en haar ouders naar het doorgangskamp Westerbork gestuurd. Van daaruit werden Nederlandse Joden of Duitse Joden die in Nederland verbleven gedeporteerd naar concentratie- en vernietigingskampen in Oost-Europa. Gedurende een periode van drie jaar stond de familie Weyl herhaaldelijk op de transportlijst, de dood tegemoet, totdat het kamp in april 1945 werd bevrijd door Canadese soldaten. Eva Weyl, die in Amsterdam woont, doet als ooggetuige regelmatig verslag van het leven in het kamp, van angst en hoop.