2e jaargang, nr. 49, pagina 16
2e jaargang, nr. 49, pagina 17
2e jaargang, nr. 49, pagina 18
2e jaargang, nr. 49, pagina 19

cover / inleiding inhoudsopgave

“Passo Romano”

Mussolini‘s Lijfgarde heeft haar 16den verjaardag gevierd. Ter gelegenheid hiervan vond te Rome een parade voor den Duce plaats, waarbij de nieuwe Romeinsche parade-pas weer gedemonstreerd werd. – 15-2-1938

Het valt niet te ontkennen,
Wie het ontkent, zou blind zijn,
Er waren betere tijden
Voor hem dan nu.

Want na Badoglio‘s putsch
Verloor hij enorm,
Maar toen was de Duce
Echt in vorm.

Dat was de Passo Romano,
Italië‘s parademars,
Ciano leefde nog,
De Duce was nog niet naar [de klote]

Laten we er niet over praten,
Het heeft geen zin,
Er is nog steeds een Brennerpas
Dus hij kan nog weg.

De gemeenschap van de zwarthemden
Heeft het nu moeilijk, ze zijn gevlucht,
Nu staan bijna zijn vijanden
Aan de Po en hij is naar [de klote],

Hij zit nog steeds in Venetië
Aan het strand van de Adriatische Zee,
Adolf was genadig voor hem
En daar zingt hij verdrietig:

Dat was de Passo Romano
Italië‘s parademars,
Ciano leefde nog,
Ik was toen nog niet naar [de klote]

Laten we er niet over praten,
Het heeft geen zin,
Er is nog steeds een Brennerpas,
Dus ik kan nog weg.

Hij zit in zijn kamer
In een of ander paleis,
Ziet de ruïnes van zijn heerschappij,
Voelt hoe het volk hem haat.

Waar zijn de koloniën?
Verloren en verspild!
Benito moest vluchten
En buiten kraait een haan.

Dat was de Passo Romano
Italië‘s parademars,
Ciano leefde nog,
De Duce was nog niet naar [de klote].

Laten we er niet over praten
Het heeft geen zin,
Er is nog steeds een Brennerpas
Dus hij kan nog weg.

De tijden van de parade
Zijn nu voorbij, in plaats daarvan
Was er Hitler‘s genade,
Die zelf nauwelijks leeft,

Ze zijn beide moribundi,
Binnenkort zijn ze dood,
Sic transit Gloria Mundi,
De dageraad breekt aan.

Dat was de Passo Romano,
Italië‘s parademars
Ciano leefde nog,
De Duce zat nog niet in [gat]

Laten we er niet over praten,
Want het heeft geen zin,
Ondanks de Obersalzberg, Brennerpas,
Ze komen toch niet weg.

Post-editing: Jaap van Vredendaal