1 juli 1944
Inleiding tot de inhoud
Met het gedicht Het ‘Backe’-ei van Columbus geeft Curt Bloch commentaar op een krantenartikel dat meel van gras aanprijst als anti-rachitisch en bijzonder rijk aan vitamines. De achtergrond hiervan is de herovering door Stalin van Oekraïne, dat bekend staat als de graanschuur van Europa. Zonder de landbouwvoorraden uit het sinds september 1941 bezette “luilekkerland in het oosten” moet Duitsland weer vertrouwen op zijn eigen schrale opbrengsten. Of ze moeten een nieuw ei van Columbus (uit)vinden, zoals “grasmeel” gemaakt van “elektrisch hooi”.
Voor de titel van deze OWC-editie monteerde Curt Bloch de foto van een waarzegster met een afbeelding van Adolf Hitler. In de bijbehorende tekst De Führer bij Mevrouw Sybille maakt Bloch zich vrolijk over de bijgelovige “grootste van de profeten”. Omdat Hitlers Joodse “persoonlijke ziener” Erik Jan Hanussen (1889–1933) door de nationaalsocialistische Sturmabteilung (SA) werd vermoord, raadpleegt hij nu “Mevrouw Sibylle” (gebaseerd op de zieneres uit de Griekse mythologie). Zij leest een sombere toekomst uit zijn kaarten: “Binnenkort ga je d’r aan.”
Volgens Curt Blochs observatie zijn de Nederlanders dol op hun enorme “tabaksgenot”. Volgens een persbericht zouden er echter binnenkort geen rokerskaarten meer worden uitgegeven vanwege de “huidige tabakspositie”. Alleen nazi-handlangers zoals de SS en de NSB (Nationaal-Socialistische Beweging in Nederland) hadden nog toegang tot oorlogsbuit zoals Oekraïense sigaretten. Na de terugtrekking van het Duitse leger uit Oekraïne was het ook hiermee afgelopen, en voor Bloch is het duidelijk dat ze binnenkort nog “zwaardere tabak” zullen moeten roken.
Naar aanleiding van een krantenbericht over het fanatieke geloof in de overwinning van de bezetters schreef Curt Bloch “Eia Popeia” – een Duits slaapliedje. Hierin vergelijkt hij het Duitse volk met een kind dat huilt om zijn gebroken pop. Haar wordt beloofd een nieuwe, veel mooiere, zodat zij snel weer gehoorzaam is en haar mond houdt. Op dezelfde manier laat de in puin liggende bevolking zich in slaap wiegen met leugens over woningen en steden “mooier dan je oude”, hoewel ze die “toch nooit zal krijgen.“
