15-07-1944, 2e jaargang, nr. 31, pagina 15
15-07-1944, 2e jaargang, nr. 31, pagina 16
15-07-1944, 2e jaargang, nr. 31, pagina 17

cover / inleiding inhoudsopgave

Het Rakettenlied

Zoo begon een week gelden de vergelding tegen de moordenaars en brandschatters van Europa: niet in furieze woede maar in koele militaire berekening. Op het oogenblik waarop honderdduizenden soldatenmonden dagelijks tonnen voedsel uit de Zuid-Engelsche havens verwachten, honderdduizenden handen om wapens en wapens om munitie en tallooze wonder om medicamenten vragen, op dat oogenblik schieten mysterieuze meteoren over het Kanaal en zaaien uur na uur dood en vernietiging, angst en ontzetting in de havensteden van Zuid-Engeland en in de stad die de slagader is van het invasie-organisme: het wellicht ten ondergang gedoemde Londen Zoo begint de vergelding aan het misdadig Albion zich te voltrekken als nevenverschijnsel van een militaire actie tegen de achterwaartsche verbindingen van het invasieleger, een actie waartegen grootsprekers aan gene zijde van het water vooralsnog geen ander afweermiddel in het veld hebben weten te brengen dan een nevelscherm van machtelooze woorden en een “ijzeren gordijn” van even machtelooze luchtdoelgranaten. – 21-6-44

Ze dachten dat de oorlog al verloren was
En zagen een nieuw Versailles voor zich
Maar nu lijkt de redding geboren,
Men gelooft opnieuw in de overwinning

Hoop en geloof groeiden voor hen,
Heel Duitsland is vol vertrouwen,
De eindoverwinning kan niet meer worden gestolen,
Waarom niet? Nou, weten jullie het niet?

Refrein:
Dat zijn de Duitse raketten.
Ze leggen Londen in puin,
Ze stichten brand en doden
En Engeland gaat zeker ten onder

De vliegtuigen zonder piloot
Doorklieven spookachtig de lucht,
In Londen, daar wemelt het van de doden
De stad aan de Theems lijkt op een graf.

Hamburg aan de Elbe is verwoest,
Keulen en Berlijn liggen in puin,
En vandaag krijgt Londen hetzelfde lot,
De Duitse raketten, ze komen

Refrein:
Dat zijn etc.

Eisenhower beeft en schudt,
Montgomery is ook angstig,
Ze zien, dit kan niet blijven duren,
Want Hitler zegeviert toch hoe dan ook.

De invasiestroepen bleven
In Frankrijk zonder proviand achter,
Want wapens en voedsel zijn aan de overkant,
Verbrand in de Engelse haven.

Refrein:
Dat zijn etc.

In Duitsland is vandaag het credo:
Nu kan ons zeker niets overkomen,
We hebben de wonderbaarlijke torpedo,
De Engelsen zullen wel zien.

Ja, verheug je maar over je vergelding,
De Engelsen krijgen niets cadeau,
Maar krijg alsjeblieft geen verkoudheid,
Als de oorlog anders verloopt dan je denkt.

Slotrefrein:
Geloof maar in jullie naziprofeten
En loop maar blind achter hen aan,
De wereld zal jullie raketten terugbetalen
En jullie misdaden spoedig vergelden.

Post-editing: Ernst Sittig, Sylvia Stawski