2e jaargang, nr. 43

Inleiding tot the inhoud

Het gedicht Reichskommissar Grohe is een venijnig portret van Josef Grohé (1902-1987). Bloch gebruikt zeer minachtende beschrijvingen (Nazi-bons bek, type primitief varken, stuk stront) voor de nieuwe Reichskommissar van de bezette gebieden in België en Noord-Frankrijk, wiens zelfgenoegzaamheid hij, gezien de huidige ontwikkelingen, spoedig ten einde voorspelt.

In de tekst Han Hollander als oorlogsverslaggever stelt Curt Bloch zich de loop van de Tweede Wereldoorlog voor als een groot voetbalspel, dat wordt becommentarieerd door de populairste sportjournalist van Nederland. De in 1886 geboren Jood Han Hollander, wiens karikatuur ook op de omslag van deze aflevering staat, was de eerste sportverslaggever op de Nederlandse radio en werd samen met zijn familie op 9 juli 1943 in Sobibor vermoord. Curt Bloch hoorde dit pas na de oorlog. Dit verklaart de tekstregels: “Want Han, die is … niet Arisch, / Wees blij als hij nog leeft”.

In Duitse poëzie vandaag spot Curt Bloch met dichters zoals Artur Zickler, die hun rijmende verzen in dienst stellen van de Nazipropaganda. Deze zouden “de poëzie lyriek van jullie ondergang, / De poëzie net voor het einde” zijn.

De slechte voorzieningssituatie wordt in de tekst De groentekwestie aan de orde gesteld. Bloch somt op welke levensmiddelen door de Duitsers zijn weggenomen. Men kan, zo schrijft hij, alleen nog maar in de zure appel bijten … Maar er zal een dag komen dat de Duitsers zonder kanonnen en evenzo zonder groenten zitten.

Ironisch bekijkt Curt Bloch advertenties in Duitse kranten – en het feit dat de Duitsers niet meer met de trein kunnen reizen. De spoorwegen worden immers alleen nog voor de oorlog ingezet; dienovereenkomstig motiveert men in de reclame het lezerspubliek om vakantie in eigen land te houden. De titel van een advertentie voor fototoestellen is de titel voor het gedicht: Eerst winnen en dan reizen!.