Verdediging van een schoonvader

Ciano e.a. ter dood veroordeeld
11-1 1944
Sinds 8 Januari heeft in kasteel Vecchio in Verona voor het bijzondere gerechtshof het proces plaats gehad tegen de onderteekenaars van de door Grandi opgestelde motie voor de vergadering van den Grooten Fascistischen Raad, die geleid heeft tot de bekende gebeurtenissen van den 25en Juli 1943. Met uitzondering van Cianetti, die 30 jaren tuchthuis kreeg, zijn alle beklaagden ter dood veroordeeld. Van de 18 doodvonnissen zijn er 13 uitgesproken in afwezigheid van de beklaagden. De vijf aanwezige ter dood veroordeelden zijn: Mussolini’s schoonzoon Ciano, de Bono, Marinelli, Pareschi en Gotthardi.

12-1-44
Doodvonnis aan Ciano e.a. voltrokken
Het doodvonnis van het bijzondere gerechtshof te Verona, dat het oordeel moest uitspreken over leden van den Grooten Fascistischen Raad is Dinsdagochtend kort na 9 uur door den kogel voltrokken aan De Bono, Ciano, Gottardi, Marinelli en Pareschi.

Verraders van den Duce berecht.
Graaf Ciano, de van den Duce. maarschalk de Bono, een van Mussolini’s oudste medewerkers en drie anderen stonden persoonlijk terecht. Zij zijn kort na het uitspreken van het vonnis terecht gesteld. De anderen werden bij verstek veroordeeld. Was de Bono vooral in de jaren van opkomst van Mussolini een opvallende figuur, Ciano heeft de laatste jaren als Italiaansch minister van buitenlandsche zaken, in het brandpunt gestaan. De rechtbank heeft zich echter door den klank van hun namen niet laten weerhouden van een doodvonnis. De beklaagden ontkenden schuld. Zij verklaarden, slechts een regeering op breeder basis te hebben gewild. Niettemin achtten de rechters bewezen, dat zij zich aan hoogverraad hadden schuldig gemaakt en den vijand een gunstige militaire positie hadden verschaft. Op het moment waarop de rechters het vonnis zouden uitspreken, kwam er luchtalarm. Nauwelijks was echter het sein veilig gegaan, of het vonnis werd geveld. De beklaagden verbleekten, zij hadden dit blijkbaar niet verwacht. Nog denzelfden dag werd hun verzoek om gratie naar Mussolini overgebracht. De Duce bleef echter onverbiddelijk. Den volgenden ochtend werd het vonnis voltrokken. – 13-1-44

Mussolini‘s Revolutie
Verslindt zijn eigen kinderen,
Ja, ik zie de Duce al
Vandaag met zijn cilinder,

Omdat zijn eigen schoonzoon
Graaf Galeazzo Ciano
Die hij de grafelijke kroon gaf
Krijgt de guillotino.

Nee, hij stierf niet onder de bijl,
Hij is doodgeschoten,
Voor het heil van zijn schoonvader
Werd het besloten.

De echtgenoot van zijn dochtertje
Liet hij schandelijk vermoorden
Ciano trof de straal van wraak
Weduwe nu geworden,

Klaagt het dochtertje van de Duce,
Roept: „O Sole Mio“,
Had ik geen hart van steen,
Als ik dat zou vergeven?

Vader en dochter sieren vandaag
De rouwkoets,
Kind, het spijt me vreselijk,
Zegt de Duce vol verdriet.

En hij krabt nu verlegen
Op zijn kale kop:
Helaas kon ik niets doen
Voor Galeazzo:

Ja, over het algemeen is men wel
Op de wereld bevreesd
En vol bleke schrik
Voor schoonmoeders

Maar bij ons was dat niet zo,
Tussen jouw moeder
En Graaf Ciano
Was het dik voor elkaar.

Als iemand het zo voor zich
Bekijkt, dan denkt hij
Dat ik een ontaarde
Schoonvader ben.

Kind, ik sloeg jouw huwelijksgeluk
Echt niet in duizend stukken,
Maar ik kon niet terug,
Ciano moest sterven.

Amnestie had ik hem graag
Genadig verleend,
Maar Adolf heeft verklaard,
Duce, waag het niet!

Hitler kan niet tegen een grap,
Hij heeft het me streng verboden,
Daarom behoort tot mijn verdriet
Ciano tot de doden.