De voetbalwedstrijd

Sportherinneringen
Een der meest sensationeele voetbalwedstrijden, welke ooit in Twente is gespeeld, was de ontmoeting welke in 1936 werd gehouden tusschen Sportclub Enschede en Ajax Amsterdam om het kampioenschap van Nederland. De Amsterdammers waren, zooals gewoonlijk vergezeld van een zeer groot aantal supporters die direct na hun aankomst, met hun wit-roode vlaggen, mutsen en wat al niet meer het stadsbeeld van Enschede gingen beheerschen. Ze waren bij voorbaat al in een overwinningsroes en vast overtuigd van de superioriteit van Ajax. In den wedstrijd zag het er ook inderdaad naar uit: de Amsterdammers veroverden een voorsprong van twee doelpunten en vijf minuten voor afloop, toen de stand nog steeds 3-1 voor Ajax was, scheen een zege der rood-witten mathematisch vast te staan. Overwinningsliederen weerklonken vlagen werden ontplooid, op de diverse ringen werd hoog opgegeven van de Westelijke superioriteit. Reeds verlieten de journalisten uit “Holland” de tribune om nog een vroegen trein te kunnen halen. Maar voor ze in den Roesinghsbleekweg in de gereedstaande taxi waren gestapt, klonk een oorverdoovend gejuich: Sportclub had een tegenpunt gemaakt. Na dit doelpunt waren de Ajacieden volkomen overrompeld en nog voor de auto uit het Westen wegreed was de stand al gelijk. De rood-witte vlaggen en de andere zege-teekenen verdwenen plotseling, evenals de luidruchtige stemming der hoofdstedelinge. De angst kneep den Ajax-supporters de keel dicht, want in de allerlaatste seconden kwam een hooge bal van H. Veldkamp, terwijl een kluwen van spelers voor het Amsterdamsche doel stond, aanzeilen. De doelwachter greep mis, maar tergend langzaam ging de bal precies over de lat. Meteen klonk het eindsignaal. Als makke schapen slopen de supporters van Ajax naar den gereedstaanden trein … – 14-11-44

Er was eens een voetbalwedstrijd,
Waar het was, doet er niet toe,
Het ene team was heel goed,
Het andere was zwak

Het ene team, alom gevierd,
Heeft veel overwinningspunten
En velen dachten zeer beslist
En menig kenner mompelde

Het zwakke team krijgt vast
Geen voet meer aan de grond,
Het sterke team, dat heeft kracht,
Gelijk een kudde buffels

Het zal  het doel van het zwakke team
Ongestoord overrompelen
Ik ben er absoluut niet bang voor,
Jullie zullen het wel zien

Het trotse sterke team telt
Enorm veel supporters,
Die  zeker geen enkele twijfel kennen,
Want deze brave heerschappen

Die brachten naar de wedstrijd mee
Veel vlaggen en veel vaandels
En na de laatste voetbaltrap,
Dat kon men wel raden,

Dan zouden ze met een krachtige zwaai
De bejubelde kleuren
Van de ongetwijfeld winnende club,
Die altijd enkel roem vergaarde

Met gejuich en hoerageroep
En met veel trots ontvouwen
Want dat hoort er nu eenmaal bij
En wordt altijd zo gedaan

Men keek naar de sterken met genoegen,
Ze gingen er flink tegenaan
En – vijf minuten voor het einde
Leek hun overwinning absoluut zeker

En omdat de overwinning absoluut zeker leek
Ontvouwden de vrienden
De vlaggen en de spandoeken,
Van de clubleden der sterken

Hebben geapplaudisseerd en zich verheugd;
Want zoals men kon voorspellen
Was zoals altijd ook vandaag weer
De overwinning voor de uitblinkers

Aan de kampioenen van de voetbalwedstrijd
Zonder twijfel toegekend,
En opgetogen over de overwinning
Was men blij en tevreden.

En toch was het nog veel te vroeg,
De overwinning was nog niet behaald,
Aan het einde van de wedstrijd beseften ze:
Men heeft te vroeg gezongen.

De zwakken kwamen sterk terug
En haalden de schade in
Gekeerd was het wedstrijdverloop,
Zij de altijd met roem waren overladen

Leden tenslotte toch (nog)
Een verschrikkelijke nederlaag,
De schare fans was zeer ontzet,
De schrik zat er goed in.

Men waande zich tijdens de voetbalwedstrijd
Al te zeker van de overwinning
En dit voorval lijkt veel
Op het verloop van de oorlog.

In ‘40 stond voor het Derde Rijk
De overwinning  geheel buiten kijf,
Doch rest jou aan het slot van de wedstrijd
De Duitse nederlaag.