27 januari 1945
Inleiding tot de inhoud
Als uitgever en auteur van zijn ondergrondse magazines raakt Curt Bloch – die zichzelf op de cover van deze editie met een fotomontage presenteert – in de problemen vanwege het algemene papiergebrek. In het gedicht O.W.C.-Transpiraties vertelt hij dat de kranten in Nederland vanwege het tekort aan papier zijn verkleind tot miniatuurformaat en de frequentie is verminderd. Dit heeft natuurlijk invloed op zijn werk, want “Zulk vod papier verschaft me niet Voldoende materiaal”. Maar ondanks het gebrek aan materiaal is Bloch niet van plan zijn OWC-redactie te sluiten totdat de tijd van vrede is aangebroken. Tot die tijd houdt het Onderwater-Cabaret zijn moraal hoog.
Een artikel in de krant viert Duitse overwinningen op verschillende fronten. Deze zouden Eisenhower en Stalin in verlegenheid brengen, de geallieerden zouden nergens vooruitgang boeken. Curt Bloch bekijkt deze herwonnen krachten van het Duitse leger kritisch en beschouwt ze als nepnieuws. Zijn mening: “Want het zijn slechts … krantenoverwinningen.”
De Rijkscommissaris voor Nederland, Arthur Seyß-Inquart, richt zich in een toespraak tot het Nederlandse volk. Hij zegt dat de Duitsers een royale voedselvoorziening wilden bieden. Dit is nu echter onmogelijk vanwege Nederlandse sabotage op het gebied van infrastructuur. Vol ironie doet Curt Bloch alsof hij tot inkeer is gekomen: hij heeft altijd tegen de Duitsers geschreven, terwijl ze zich zo sterk voor de Nederlanders hebben ingezet. Hij heeft er nu spijt van en hij stelt voor dat Seyss geherwaardeerd moet worden.
Sinds 1940 voelde hij zich samen met het Nederlandse volk gelukkig en tevreden, ze hebben in een paradijs geleefd – en nu hebben ze dat verpest door de spoorwegstaking. Hoe graag zou hij Seyß-Inquart willen bedanken voor de goede zorg – “Maar … Ik wacht beter tot de vree.”
Steeds weer komt men in Blochs tijdschriften teksten tegen die hij als liederen kenmerkt. Het enige gedicht met muzieknoten is echter het Lied van Verzet. Op de in G-majeur gecomponeerde melodie heeft Curt Bloch een lied van hoop geschreven: hij roept op om zich niet te laten beheersen door angst en verdriet. Mensen in het verzet moeten in plaats daarvan vreugde en moed voelen in het aangezicht van de naderende vrede, binnenkort gaan ze Het nieuwe leven tegemoet. – Dit muziekstuk inspireerde Julian Becker tot een korte improvisatie. De met talrijke prijzen bekroonde Duitse componist, pianist en organist woont in Leipzig en Hannover.
U bekijkt momenteel inhoud van een plaatshouder van Vimeo. Klik op de knop hieronder om de volledige inhoud te bekijken. Houd er rekening mee dat u op deze manier gegevens deelt met providers van derden.
