U weet het zeker, dat in ’t Fransch
Men vaak dit land noemt “Les Pays-Bas”
En dat heet op z’n Nederlandsch:
“De Lage Landen”, ik zeg: Ja,
De Fransche naam klopt als een bus
En sloeg de spijker op de kop
Les Pays-Bas, dat was niet mis,
Les Pays-Bas aan ’t Zuidersop,
Les Pays-Bas, het land van kaas,
Van tulpen, boter, Volendam,
Doch sinds Seyss-Inquart werd de baas
En elk genoegen ons ontnam
En ’t leven maakte tot een hel,
Wordt men van ’t leven soms wel beu
En sinds dit tijdstip hoort men wel
In ’t landje aan de Zuiderzee
Dat thans zucht onder Duitsch gezag
Van Dordt tot oude Pekela
Tientallen keeren elken dag
Weerklinken een volmondig:
“Bah!”
Al de ellende van de tijd
Is in drie letters saamgevat
Men heeft genoeg van Duitsch beleid,
Men is de moffen grondig zat.
Wij hebben allen schoon genoeg
Van Hitlers heldenopera,
Zoo vaak ik iemands oordeel vroeg,
Dan zei hij doodeenvoudig: “Bah!”
En als ik alles “goed beraam”
Roep ik ook “Bah” uit volle keel
En vind ik Nêerlands Fransche naam
Niet meer zoo bijster actueel
Pays-Bas is niet meer up to date,
Ik heb het gemoderniseerd,
De wijziging was gauw gereed,
Ik hoop, U vindt haar niet verkeerd.
Want, lezer, heb ik het zoo mis
En pleeg ik er mee een faux-pas,
Als ik beweer, dit landje is
Helaas geworden een
“Pays-Bah!”
Transcriptie: Thilo von Debschitz