De Mof heeft eens gevoerd
Een autarkie-campagne,
Het heette, slechts een ploert
Drinkt buitenlandsch-champagne.
Duitschers, drinkt Duitsche wijn
En draagt slechts Duitsche stoffen
Bezoekt de Duitsche Rijn,
Het gold bij alle Moffen
Als hoog- en landverraad
Van ’t buitenland te koopen
En Hitlers Nazistaat
Zet slechts z’n poorten open
Voor bergen van metaal
En stroomen van benzine,
Men importeerde staal.
Voor Hitlers krijgsmachine.
Geen cognac Hennessy
Geen koffie was te krijgen,
Geen poeder van Coty
En ook geen Smyrnavijgen.
De Moffen moesten ’t doen
Met inheemsche producten,
Kunstzij inplaats van katoen,
De koude Hitlerdrukte
Bracht armoe en gebrek
En honderdduizend nooden,
Het import zelfs van spek
En boter was verboden
Er was geen goudsche kaas,
Geen groente noch citroenen
Sinds Adolf werd de baas,
Zijn duizende millioenen
Voor oorlogstuig besteed,
Daarna ging men marcheeren
En kon, zoals men weet,
Zeer grondig ….. “importeeren”
Men plukte landen kaal,
Die men heeft overvallen,
En leefde plots royaal
Ten koste van – ons allen.
De Duitsche autarkie
Was eensklaps opgeheven,
De Mof dronk Hennessy
En kon in vreugde leven
De Mof dronk Fransche wijn,
En was blij en tevreden,
Het deed hem nimmer pijn,
Als andren honger leden.
Maar deze vette tijd
Is nu weer lang geleden,
De Mof is dat weer kwijt,
Waarvoor hij heeft gestreden
Men heeft hem weggewerkt
Uit de bezette landen,
Op ’t eigen land beperkt
Staat hij met leege handen.
De Hitler autarkie
Bracht Duitschland niet veel zegen,
Men heeft de oorlog nu
In eigen land gekregen
En hoeft ervoor niet meer
Naar ’t buitenland te reizen,
Dat komt hun thans die eer
In Duitschland zelf bewijzen.
De welvaart is perdu,
Nood, honger en geen baten,
De Hitlerautarkie
Bracht deze resultaten.
Transcriptie: Thilo von Debschitz