Verkeerd begrepen

Een merkwaardig berichtje las ik vorige week in de krant. Daarin werd door de Internationale Roode-Kruiscommissie te Genève meegedeeld, dat de generaal-veldmaarschalk Göring een order geteekend had, volgens welke alle Britsche vliegers, die krijgsgevangen gemaakt worden, onverschillig wat hun rang is, als officieren behandeld zullen worden en in voor officieren bestmede kampen zullen worden opgesloten. Is dit niet een verheugend bericht in dezen tijd van meedoogenlooze haat- en wraakneigingen? Is het niet tóch een teeken dat de algemeene mentaliteit een kentering ondergaat en de generositeit nog niet geheel verdwenen is? – Libelle 1940, Nr. 11, Zijde 11

Meneer Göring gaf een decreet uit,
Waarin duidelijk staat: als
Een piloot in onze krijgsgevangenschap valt,
Wordt hij geweldig behandeld.

Hij krijgt een buitengewone behandeling, want wij
Behandelen hem als een officier.
Meneer Göring dacht bij zichzelf,
Ik heb weer iets moois gedaan.

Zo‘n mooi gebaar heeft direct effect,
Het is zo door mij bedoeld en bereikt
Zodat menig Engelsman
Zich gemakkelijk

Overgeeft zonder veel moeite
En afziet van de strijd, waardoor de luchtmacht
Van de vijand al vroeg sterk verzwakt wordt,
Want elke R.A.F.-man zou

Graag in Duitse krijgsgevangenschap willen zijn.
Voor Churchill is dat weerzinwekkend,
Voor Duitsland is dat prachtig,
We zullen zien, we zullen zien.

En bovendien: de hele wereld
Zal zeggen dat Hitler-Duitsland
De menselijkheid hoog in het vaandel houdt.
Men is verrukt en is verheugd

Over wat Duitsland heeft gedaan,
Het is duidelijk: Duitsland is humaan,
En onze Duitse reputatie
Wordt daardoor beter dan ooit.

Men ziet dat het Duitse leger
Ridderlijk vecht en zo eerlijk is,
En als er een vijand in Duitse handen valt,
Wordt hij, zoals bekend,

Behandeld als een eregast,
Ja, de gevangenen hebben het
Bijna beter dan thuis,
Dat was zo toen de oorlog begon.

Ondertussen zijn vijf jaar voorbijgegaan,
Men kent de Duitse barbaarsheid
Nu over de hele wereld
Vraagt uit het diepst van hun hart

Om verlost en bevrijd te worden
Van de verheven nazi-cultuur,
Van marteling en foltering
En van de Duitse wreedheid.

De Duitser noemt zichzelf ridderlijk
En beklaagt zich bitter,
Men gaat liever niet met hem om
Hij wordt nu in alle landen

Veracht, hij voelt zich verkeerd begrepen
Door elk volk, in elk land,
Voelt hij zich verafschuwd en gehaat,
Men ziet hem niet meer graag als gast.

Hij wordt vermeden, geboycot
En voelt zich er zeer door geschokt,
En voelt zich beledigd en gekwetst,
Dat men alleen maar slecht over hem denkt.

Hij voelt zich een zondebok,
Een kop van Jut die onterecht
Door de slechte wereld wordt geslagen,
Het gif van de vijandelijke propaganda,

Zo denkt hij, heeft deze wereld opgehitst.
Hij voelt zich beledigd en gekwetst,
Als het zuiverste onschuldige lam,
Dat met modder is bekogeld,

Hij voelt dat hij het zwarte schaap is geworden
En waant zich in het ongeluk gestort
Door de blinde haat van duistere machten,
Want Duitsland heeft onvermoeibaar
Alleen het allerbeste gedaan,
Bovenal was het – humaan.