3e jaargang, nr. 12

Op de cover van het twaalfde „Onderwater Cabaret“ uit 1945 is het beeld van een marktvrouw te zien. Dit motief verwijst naar het gedicht „Des Führers Mutter“ (De moeder van de Führer) aan de binnenkant.

Het Nederlandse gedicht „Voor de eindspurt“ gaat over het volgens Curt Bloch gunstige verloop van de oorlogshandelingen. De Britse troepen zijn al zo ver opgerukt dat men „der vrijheid morgenlucht“ ruikt. Binnenkort zal de gevangenschap voorbij zijn en kan het werk van dichters in het verzet worden afgerond. „Niemand rouwt,“ schrijft Bloch, „als ’t O.W.C. verdwijnen moet.“

In het Duitse gedicht „Nazi-Alternative“ voorspelt Curt Bloch de ondergang van de Duitsers. Duitsland is „gerafeld en gescheurd“ als een oude broek, de steden liggen in puin, de „voormalige extase“ is voorbij en alle hoop is verloren. Nu resteren de nazi’s en hun bonzen nog slechts twee alternatieven: zelfmoord plegen of wachten op de beul. „Wie de keus heeft, heeft de kwelling.“

Bij het maken van zijn Nederlandse tekst „In Memoriam Rauter †“ ging Curt Bloch blijkbaar uit van het overlijden van Hanns Albin Rauter (1895-1949) bij een moordaanslag. De Generalkommissar in Nederland raakte op de avond van 6 maart 1945 tussen Arnhem en Apeldoorn verwikkeld in een vuurgevecht met zes leden van het verzet. Rauters adjudant en chauffeur werden dodelijk getroffen, Rauter zelf – die zich dood hield – raakte zwaar gewond. Hij overleefde echter de aanslag, wat Bloch op het moment dat hij deze satirische rouwadvertentie schreef, niet wist. (Hanns Albin Rauter werd na de oorlog ter dood veroordeeld en geëxecuteerd.)

In het Duitse gedicht „Des Führers Mutter“ gebruikt Curt Bloch zeer onaangename termen om de vrouw te beschrijven die Adolf Hitler ter wereld heeft gebracht: „duivelse bezemsteel“, „duivels wijf“, „afschuwelijk en angstaanjagend monster“. In zijn vers vermoedt hij dat Hitlers moeder een marktschreeuwster moet zijn geweest. Ze prees haar waren aan op de markt in Braunau met leugens en wist zo een grote klantenkring op te bouwen. Kleine Adolf nam dit gedrag van haar over. Maar uiteindelijk werden de methoden van zijn moeder ontmaskerd en ging ze failliet. Op dezelfde manier zouden mensen nu ook Adolf Hitler de rug toekeren, hoe hard hij ook schreeuwt.

In een krantenknipsel van 24 februari 1945 staat een verklaring van Joseph Goebbels aan de jeugd, waarin hij beweert dat Duitsland in het jaar 2000 „draagster van de Europese cultuur“ zal zijn. Dit inspireert het Nederlandse gedicht „De imitatie Bellamy“ van Curt Bloch. De Rijksminister van Propaganda zou de hopeloze situatie in Duitsland negeren en het publiek opnieuw proberen te misleiden met het verzonnen verhaal van een glorieuze toekomst. De titel van het gedicht verwijst waarschijnlijk naar een personage in de roman „De groene boogschutter“ van Edgar Wallace, die in de jaren 1920 verscheen en in verschillende talen werd vertaald. Daarin raakt de zakenman Abel Bellamy verstrikt in talloze valse verklaringen, totdat hij uiteindelijk zelf wordt gedood.