De lente kwam, de hemel wordt wat blauwer,
Het wordt bedrijvig in de lucht,
De lentevogels van vriend Eisenhower
Veroorzaken nogal gerucht.
De lente kwam, Worms, Mainz zijn al genomen,
Bij Wezel hangt een rookgordijn
En ik kijk naar de knoppen van de boomen,
Zal het wel spoedig vrede zijn?
De lente kwam, ik zie de crocus bloeien,
Zoo menig vogel zingt z’n lied,
Wij horen dagelijks sirenes loeien,
De ware lente is dit niet.
De lente kwam en nog zijn wij gevangen
En zitten nog maar steeds in huis,
De lente kwam, wij wachten met verlangen
En raken soms wat van de wijs.
De lente kwam, wij wachten, dat te onzent
Heel gauw de vrijheid wordt gebracht,
Wij hooren haar vandaag een beetje gonzend:
Zij sjouwt met menig bommenvracht.
De vrijheid komt, het zal niet lang meer duren,
Men kijkt vol spanning naar den Rijn,
Misschien kan men in vrijheid lente vieren,
Dat zal dan pas de ware lente zijn.
Transcriptie: Thilo von Debschitz