De vliegende duikboot

Het Duitsche duikbootwapen was
De laatste tijd ten achter,
En Churchill was reeds in z’n sas
En zeide: ik verwacht er

Niet veel verrassingen meer van
Er valt niets meer te vreezen,
De vreugde was vervroegd men kon
Thans in de kranten lezen:

De U-boot oorlog.
In de laatste dagen schijnen de Duitsche onderzeebooten weer opgedoken te zijn. De Amerikaansche Minister van Marine waarschuwde nadrukkelijk voor een onderschatting van het nieuwe Duitsche U-boottype. Oncontroleerbare geruchten spreken zelfs over een vliegtuig, dat in staat zou zijn zich onder water voort te bewegen. Wij vermelden dit onder het grootste voorbehoud. De Duitschers van hun kant hebben ongeveer een 100.000 Brt. als tot zinken gebracht gemeld. – Het Laatste Nieuws

Alweer eens heeft het Duitsche brein
Iets prachtigs uitgevonden
“Das muss ein Stück vom Himmel sein“
En is een strop voor Londen.

Het laatste nieuws, Le Dernier Cri,
Een vliegend onderzeeër,
Ik schrik ervan, daartegen zie
Ik: menig NSB.er

Wordt vroolijk en wordt opgefleurd
En gaat zich al verheugen
En zegt: Groot-Duitschland triompheert,
Na jaren vol van regen

Straalt eindelijk de zonneschijn,
Met deze wonderboten,
Ontsproten aan het Duitsche brein
Zijn we wel opgeschoten.

Zulk wonderding doorkruist de lucht,
Een paar seconden later
Krijgt hij een Engelsch schip in ’t zicht.
Dan gaat ie onder water.

En torpedeert de Britsche boot
En is die dan gezonken,
Dan zet ie voort zijn hoogte vlucht,
De Britten zijn verdronken.

Het is precies een vliegend visch
En wel een technisch wonder,
En met de Britten is het mis,
Die krijgen op hun donder

En is de Brit z’n schepen kwijt,
Dan geeft ie ’t gauw verloren,
Het is een kwestie slechts van tijd,
Dat zal men dan wel hooren.

Wij varen tegen Engeland,
Al werd het ietsjes later,
De vijand valt in onze hand,
Wij vliegen onder water

En zwemmen door de stratosfeer,
De regels en de wetten
Van de natuur bestaan niet meer
Wij maken korte metten

En krijgen gauw de handen vrij
Voor Stalin en de Russen,
Wat ben ik blij, wat ben ik blij
Nu kan het niet meer missen

Men snapt het niet, hoe zooiets kon,
Jules Vernes werd overtroffen,
Direkt daarna vond ik de bron
Van dezen droom der Moffen.

14 Mei 1958 door H.G. Wells (?)
“Hier is het rapport van agent 17 van de Geheime Spionage Dienst, Herr Pförtner, tunnel New York-Liverpool nadert zijn voltooiing. De kolenmijnen in Noord-Groenland werken op volle kracht. De seriebouw van groote landingsbooten is begonnen”. “Landingsbooten”, onderbrak de ingenieur zijn secretaris, “deze menschen denken, dat zij nog twaalf jaar geleden leven. Laat ze maar, onze vliegende onderzeebooten weten daar wel raad mee”. – Het Laatste Nieuws

Het wonder is een utopie
En nog niet uitgevonden
En een product der phantasie
En Churchill maakt in Londen

Zich heelemaal niet ongerust
Om deze hersenspoken,
De Moffen zijn ermee beslist
Te vroeg van wal gestoken

En of zij in een jaar of tien
Hun poging gaan herhalen
En kans voor nieuwe oorlog zien …?
Nadat door hun twee malen

Hetzelfde spel van bruut geweld
Misdadig is bedreven
Wordt hun – heb ik verondersteld
Die kans niet meer gegeven.