„ … men meent te Berlijn te weten, dat Stalin het verwoeste Berlijn voor de opening van de conferentie geeischt heeft als het hoofd van Johannes op de zilveren schaal …“ – Twentsch Nieuwsblad 1/12
Voordat ik ga onderhandelen,
Verklaarde meneer Stalin,
Eis ik als hors d’œuvre
Verwoesting van Berlijn.
Net zoals vrouwe Herodias
Eens van haar echtgenoot
Het hoofd van de Doper eiste
Op een zilveren schaal
Voordat zij hem bewees
De felbegeerde gunst,
Eiste maarschalk Stalin
Het grote vuur.
Voordat we woorden uitwisselen,
Wil ik eerst daden zien,
Leg dus Berlijn, het Athene aan de Spree,
In puin en as.
En Roosevelt en Churchill
Gehoorzaamden zijn woord
En stuurden hun vliegtuigen,
Die bleven maar vliegen.
Ze vlogen, ze bombardeerden
De hoofdstad zonder schroom,
Men kan vandaag wel zeggen:
Berlijn is “gecoventreerd”.
Is dat genoeg voor hen?
Men vraagt aan Stalin,
Ik ben niet ontevreden,
Zegt deze slechte man.
Nu ben ik klaar om te praten,
Kom nu maar hierheen,
Dat was slechts het hors d’œuvre,
Maar ik verlang meer.
Ja, heren, ik verlang
Een rijk menu,
Ik wil Allemagne
Bereid en tortue.
O mensen, als Berlijn slechts
Het hors d’œuvre van Stalin was,
Heil Hitler, smakelijk eten,
Dan wordt het nog prachtig.
Post-editing: Marinus Pütz
Heeft u een fout opgemerkt in deze transcriptie of vertaling en wilt u ons een gecorrigeerde versie sturen? Of heeft u een lyrische vertaling gemaakt die rijm en ritme van het origineel weerspiegelt? Stuur ons dan gerust uw versie. Bij dit herinneringsproject waarderen we vrijwillige ondersteuning, en we controleren de ontvangen berichten regelmatig.