20-11-1943, 1e jaargang, nr. 14, pagina 10
20-11-1943, 1e jaargang, nr. 14, pagina 11
20-11-1943, 1e jaargang, nr. 14, pagina 12

cover / inleiding inhoudsopgave

Schrale troost

Het Derde Rijk heeft groot verdriet
Het wordt elke nacht gebombardeerd
Men komt niet meer aan slaap en rust toe
En wordt voortdurend gealarmeerd,

Of het nu Hamburg is, Keulen, Wilhelmshaven
Of Emden, Essen, het Ruhrgebied,
We hebben al eeuwen niet geslapen
Elke dag hoort men hetzelfde lied.

De mensen worden bleker en bleker,
Want hun nachtrust is voorbij
En Göbbels roept dat het beter zal worden,
Het keerpunt is nabij!

Ja, mijn beste mensen,
In Engeland is men erg bang,
Ja, in Engeland weet men vandaag
Dat het niet lang meer zal duren

Dan komt de dag dat we ons zullen wreken,
Ja, Engeland beeft, Engeland trilt,
Voelt dat de straf voor de misdaden
Binnenkort boven hun hoofd hangt.

Als een nachtmerrie ligt de angst voor straf
Op de borst van het Britse volk
Wie denkt dat Engeland rustig slaapt
Heeft het tot nu toe verkeerd begrepen.

Het is niet de Duitse bommenwerper
Die Engeland niet meer laat slapen,
Het is iets dat veel scherper werkt,
Het nestelt zich in Engeland vast.

Het heeft zich stevig vastgebeten,
Het kwelt en drukt op de geest van de Britten,
Het is het slechte geweten van Engeland,
Jullie kunnen niet weten wat dat betekent!

Want wij zijn rein en zonder fouten,
We weten dat we vrij zijn van oorlogsschuld,
En onze ziel is zuiver als sneeuw
En vrij van alle barbaarsheid.

We voeren oorlog met schone handen,
We hebben het niet gewild,
En eens zal het ongeluk eindigen
Dat nu over Duitsland rolt.

En ook al vallen er vandaag bommen,
Verdraag het rustig met geduld,
Kruip in de luchtbeschermingskelders
En denk: Wij dragen geen schuld.

Ook al verliest u al uw bezittingen,
Het zal u volkomen koud laten,
Boven Engeland krast een raaf
De Duitse wraak komt heel binnenkort!

Maar dat kan Duitsland niet verwarmen,
Vandaag is men boos op Göbbels,
Men wil niet langer over zichzelf treuren,
En zijn belofte is geen troost.

Want daar kun je niets mee kopen,
Voorwaar, het was een dure grap,
Je ziet de laatste korrel vallen
In Dokter Göbbels’ zandloper.

Post-editing: Kurt Gerhard Funke