27 november 1943
Inleiding tot de inhoud
De vijanden van de nazi’s worden niet gedood, ze worden uit de circulatie gehaald. Deze omschrijving van moord door een prominent lid van de NSB (Nationaal-Socialistische Beweging) beoordeelt Curt Bloch als cynisch. Leugens hebben de waarheid vervangen, mensenrechten worden geschonden, “dit is de heerschappij van het kwaad”. Maar er zal een andere tijd komen: “Elkeen hunner neemt men dan waar men hem vindt, Onmiddellijk uit de circulatie..”
In Schemering der dictators beschrijft Curt Bloch de kritieke situatie waarin Benito Mussolini en Adolf Hitler zich bevinden. Terwijl de machteloze Italiaan zich presenteert als een “afgezette Hirohito” in burgerkleding, heeft ook de Führer zijn glans al lang verloren. De successen van beide dictators behoren tot het verleden, ze voelen de nadering van de vrijheid – en hun naderende dood.
Met het satirische gedicht Goede zorgen beschrijft Bloch op welke manier Reichskommissar Seyß-Inquart zich inzet voor het Nederlandse volk. Voor alles wat niet meer te verkrijgen is in de huidige schaarste-economie, wordt een vervanging geboden. Zo krijgt men “groenen” (bedoeld zijn de leden van de Ordnungspolizei in hun groene uniformen) in plaats van de niet meer verkrijgbare groenten, en voor peulvruchten zijn er zogenaamde “blauwe bonen” (bedoeld is een kogel). En als je geen taxi kunt vinden, is dat ook niet erg – “Want per politiewagen Maakt men een gratis rit.”
In “Penetraties afgegrendeld” becommentarieert Curt Bloch de propagandaberichten over de gang van zaken aan het Oostfront. De Russen werden al als verslagen beschouwd, daarna werd de frontlijn als “elastisch” beschreven en uiteindelijk moeten de Duitsers “huiswaarts rennen”. Toch worden deze nederlagen verzwegen en worden Russische successen evenzeer verhuld als de doodsangst van de nazi’s.
Deze OWC-editie verschijnt in november 1944, de Duitsers moeten zich voorbereiden op een derde zware oorlogswinter in de strijd tegen de Russische troepen. Curt Bloch stuit in een krant op een foto van een Wehrmacht-soldaat die vrolijk zijn “Wonderlaars” laat zien. Deze laarzen zouden, net als zevenmijlslaarzen, een razendsnelle opmars mogelijk maken. Josef Stalin, aan wie de foto is voorgelegd, blijkt echter totaal niet onder de indruk.
Kiev werd op 6 november 1943 heroverd door Sovjet-troepen onder leiding van maarschalk Georgi Konstantinovitsj Zjoekov. Dit was een belangrijk keerpunt aan het Oostfront van de Tweede Wereldoorlog, aangezien het Rode Leger de Duitse bezettingsmacht uit de Oekraïense hoofdstad verdreef en de stad bevrijdde. De herovering van Kiev was een belangrijke stap op weg naar de bevrijding van grote delen van Oekraïne en droeg bij aan het terugdringen van de Duitse Wehrmacht in Oost-Europa. Joseph Goebbels, de Rijkspropagandaleider, probeerde deze nederlaag echter te verdoezelen: de Russen zouden eigenlijk „bekocht” zijn, de herovering van Kiev was een fiasco, Duitsland had niet verloren. Curt Bloch vindt de toespraken van de Rijkspropagandaleider echter gezwam. Als zijn leugens pijn zouden doen, “Leed Doktor Göbbels erge pijn.”
