Als iemand thans in Duitschland zegt
De oorlog is verloren,
Dan brengt men hen voor ’t volksgerecht
En dat gaat hem verhooren.
En het veroordeelt hem ter dood.
En laat terecht hem stellen
Zinkende is de duitsche boot
Men mag het niet vertellen.
En Goebbels heet nog net beweerd
De stemming is bijzonder
Als zoo men twijfelaars tracteert,
Dan is het ook geen wonder.
Schudt men vol twijfels eens het hoofd
Of maakt men soms bezwaren,
Wordt gauw van ’t leven men beroofd
En komt zoo tot bedaren.
Men deed het zoo sinds jaren al
Het werd de duitsche mode
De oppositie kwam ten val,
Men schreef haar op ten dooden.
Methode Himmler, duitsch octrooi
En niet te imiteeren,
Het land viel aan terreur ten prooi
En kan zich niet verweeren.
Men dwingt het volk een blij gezicht
En toeverzicht te toonen
Een optimisme onontwricht,
Al sneuveln ook zijn zonen.
Wie niet lacht moet voor volksverraad
Zijn lijf en leven laten,
Keep smiling ‘vriendje’, of je gaat,
Men houdt je in de gaten.
Wat scheelt ons een verloren slag,
Debâcle van ’t fascisme.
Heel Duitschland toont een blijde lach,
En is vol optimisme.
Het lijkt een
Met zijn gedwongen lachje
Men lijkt van buiten vol van pret
En lacht slechts voor zijn hachje,
Maar kijkt men ietsjes dichter bij,
Dan zijn er goede kansen,
Gauw komen ondanks Polizei
De poppen aan het dansen.
Transcriptie: Thilo von Debschitz