Voor Caesar heb je steeds gespeeld
En jij beviel je in die rol.
Als Caesar werd je uitgebeeld
Al was je hoofd ook wat te bol.
En Caesar noemde zelf zich dux.
Jij hebt tot ‘Duce’ je gemaakt,
Terwijl Caesar eens deed veel kloeks
Heb jij je land totaal gekraakt.
Je heele leven is geweest
Een groote Caesar-parodie.
Jij was geen Caesar, toch een beest,
Als ik je daden zoo bezie.
Terwijl Caesar onsterfelijk bleef,
Ben jij onsterfelijk geblameerd
De oorlog bracht je niet op dreef
Hij heeft je slechts geruïneerd.
Jij hebt het land veel schoons beloofd
Rijkdom en weelde, roem en macht.
Helaas heeft men in je geloofd,
Maar het liep anders dan verwacht.
Aan Caesar gaf men eens ontslag
Doordat men hem ervoor stak dood
En Caesar vond toen het gedrag
Van zijn vriend Brutus wat idioot.
Het einde van den Duce was
Dat voor het eerst sinds 20 jaar
De koning zich eens toonde kras
En hem zijn standpunt maakte klaar.
Het was zijn politieke dood
Zijn afgang was tragikomiek.
De Duce speelde op zijn poot,
De koning diende van repliek.
Benito’s dictatorenstem
Brult voor[om] zijn auto, die was weg.
Voor plaatsvervanging diende hem
De ziekenauto, reuze, zeg.
Men snalde hem op de brancard.
Hoe hij ook spartelt, zich verweert,
Badoglio had het voor elkaar
En die ontvoering maakt ons pret.
Een maniak werd getracteerd
Zoals het een maniak betaamt,
Maar ’t plan is, wordt geconstateerd,
Ruim 20 jaar te laat beraamd.
Transcriptie: Thilo von Debschitz