Jacques Doriot, leider der Partij Populaire Francais (P.P.F.), brengt zijn gehoord den groet van zijn beweging, een gebaar, dat “En avanti!”, “Voorwaarts!” betekent.
Eind 1916 wordt hij lid van de Socialistische Partij. Hij behoort tot den radicalen vleugel, die voor onafhankelijkheid van de Internationale strijdt. Hij spreekt op socialistische vergaderingen en is een fel strijder wien de methoden van zijn partij spoedig te slap en te inconsequent zijn. Dan gat hij over naar de communisten. Na een studiereis door de Sovjet-Unie en een verblijf van zes maanden in Duitschland wordt hij in 1923 algemeen secretaris van de Communistische Jeugdorganisatie. Na eenige maanden politieke gevangenschap, ijverig voor studie benut wordt hij député. In 1936 weigert hij, op bevel van Thorez naar Moskou te gaan en wordt hij uit de Communistische Partij geroyeerd. Kameraden, die hem in zijn strijd tegen Moskou gesteund hebben, blijven hem trouw en met hem sticht hij de Parti Populaire Français, met als taak: “Het communistisch complot tegen den internationalen vrede, den socialen vrede, de beschaving en de menschelijke waardigheid, te vernietigen”. Zijn sociaal programma luidt: Het kapitaal zijn plaats; den arbeid zijn plaats, maar niets meer dan zijn plaats.” Na den wapenstilstand stelt hij zijn organisatie ter beschikking van de nieuwe orde van den Maarschalk. Op 22 Juni 1941 lanceert hij de idee van een Fransch Vrijwilligerslegioen. Korten tijd daarna treedt hij zelf tot dit Legioen toe. Den winter 1941–1942 strijdt hij aan het Oostelijk front. Onlangs is hij ten tweeden male naar het Oosten vertrokken, intusschen bevorderd tot luitenant. “Doriot au pouvoir”, staat op een muur gekalkt: “Doriot aan de macht!” “Au pouvoir” is echter door tegenstanders doorgestreept en veranderd in “au poteau”: “aan de galg”. – 15-2-44
Niet van het leven van Pére Goriot
En Balzacs “Van dolle drieste dwaze dingen”*
Ik wil jullie vandaag vertellen over Doriots
Doldrieste levensloop.
Hij kan en begrijpt alles,
Hij is van alle markten thuis
Monsieur Doriot en helemaal niet slecht,
Hij verbetert zich steeds zonder pauze.
Met alle honden is hij opgejaagd,
Met alle wateren is hij gewassen,
Meneer Jacques Doriot, je ziet hem nu
Uit Hitlers voederbak snoepen.
Politiek kameleon
Maakt hij altijd een nieuwe wending,
En telkens weer komt hij met een
Steeds nieuwe boodschap.
Jacques Doriot kan in korte tijd
Zijn wereldbeeld grondig veranderen,
Oorspronkelijk was hij socialist,
Maar hij heeft het niet lang volgehouden.
*De titel is een verwijzing naar twee boeken van Honoré de Balzac: „Vader Goriot“ en „Van dolle drieste dwaze dingen“, die verder niets met de inhoud te maken hebben.
De socialisten waren hem te slap,
Dat kun je uiteindelijk wel begrijpen,
En daarom brak Jacques Doriot met hen,
Je zag hem snel overstappen
Naar het communisme. Radicaal
Zwaait Jacques Doriot de rode vlag,
Hij vecht woedend tegen het kapitaal
En gedraagt zich als een partizaan.
Hij doet aan echte politiek
Monsieur Doriot weet alles beter,
Hij is de hyperbolsjewiek
En verslindt kapitalisten.
En vader Doriot klimt omhoog
Op de hoge carrièreladder,
En overal steekt hij er bovenuit,
Hij kent maar één doel: altijd verder.
Trouw aan principes is hem vreemd,
Dat laat Doriot aan anderen over,
Hij verandert van geloof als van een hemd,
Dus zie je hem steeds verder trekken,
Ahasverus van de politiek,
Jacques Doriot, de grote hit,
Hij gaat door dik en dun,
Van de ene naar de andere zijde.
Het communistische ideaal
Verliet Doriot al snel,
En hij verloor zijn hart radicaal
Aan het fascisme.
De rode burgemeester van Saint-Denis
Richtte een eigen beweging op,
Hij is hun „leider“, leidt hen
En reguleert hun opwinding.
Zijn haat tegen het kapitaal
Lijkt nu aanzienlijk afgezwakt,
De industrie weet nu eenmaal
Hoe je zulke mensen aan je bindt.
Naar het voorbeeld van Hitler
Propageert hij nazivolksgemeenschaps frasen,
Hij heeft slechts weinigen gefascineerd
Met zijn verlokkingen, zijn geraas.
De Doriot-groep bleef vrij zwak,
Want Frankrijk is zeer democratisch,
En alles wat meneer Doriot zei
Was de Fransen onsympathiek.
Toen had Hitler de verraderskringen
Nodig om in Frankrijk aan de macht te komen,
En over Frankrijk viel de nacht,
Men maakt reclame met een grijsaard,
Die zoals ooit Duitsland Hindenburg
Frankrijk uit zijn nood zou redden,
Men voorspelt de redding door
Maarschalk Pétain, de marionet.
Het mijnbouwkapitaal heerst,
De De Wendel-familie heerst,
En Laval trekt aan de touwtjes
En sluit deals met Hitler.
En omdat Doriot van deze firma
Veel geld heeft ontvangen
Was hij nu verplicht om als dank
Op deze fronten mee te doen.
Samen met het kapitaal
Wil hij de nieuwe orde vinden
“Voor Frankrijk, pour le maréchal”
Zo hoor je hem plotseling verkondigen.
En omdat Frankrijks haute-bourgeoisie
Beeft voor haar naderende einde,
En in de Hitler-tyrannie
Voor zichzelf nog een uitstel ruikt,
Moet de beroemde Doriot
Nu voor Hitler Fransen werven,
Met propaganda en hallo
Kun je zo mooi in Rusland sterven.
Doriots carrière is enorm,
Moeten we nu lachen of huilen,
We zien hem in Duits uniform
Als Hitlers luitenant verschijnen.
Of dit de laatste rol is,
Zal Jacques binnenkort van het toneel verdwijnen?
Ik ben nu eenmaal een optimist
En geloof in de nabije boetedoening.
ZOZ.
Jacques Doriot, leider van de Partij Populaire Français, bij zijn tweede vertrek naar het Oostfront, als luitenant van het Fransch Vrijwilligers-legioen. Hij draagt het IJzeren Kruis II, verworven in den winterveldtocht 1941-1942. – 19-2-44
Post-editing: Sylvia Stawski, Ernst Sittig
Heeft u een fout opgemerkt in deze transcriptie of vertaling en wilt u ons een gecorrigeerde versie sturen? Of heeft u een lyrische vertaling gemaakt die rijm en ritme van het origineel weerspiegelt? Stuur ons dan gerust uw versie. Bij dit herinneringsproject waarderen we vrijwillige ondersteuning, en we controleren de ontvangen berichten regelmatig.