2e jaargang, nr. 35

Inleiding tot de inhoud

Zonder regelmatige bevoorrading met kranten en tijdschriften ontbrak het Curt Bloch aan de inhoudelijke basis voor zijn ondergrondse publicaties. In zijn gedicht Bedankje voor geïllustreerde bladen klaagt hij dat zijn “voorraad stof” bijna op was en daarmee ook tijdelijk de glans van het OWC was vervaagd. Maar nu hebben ze hem nieuwe kranten gestuurd, zodat zijn werk kan worden voortgezet.

In zijn kleine Münchhausen-ballade prijst Curt Bloch aanvankelijk de verhalende vaardigheden van de legendarische leugenbaron. Maar ondertussen heeft iemand zijn leugenrecord gebroken: Joseph Goebbels. De cover van deze OWC-editie toont de acteur Hans Albers in de hoofdrol van de film “Münchhausen” uit 1943, een van de meest succesvolle filmproducties uit de tijd van het nationaal-socialisme.

Een persfoto van Adolf Hitler en Joseph Goebbels dient als inspiratie voor het gedicht Zij kijken allebei zeer zuur. Bloch interpreteert de gezichtsuitdrukking van de nazi-leiders als bezorgd en angstig – omdat ze allebei weten dat hun tijd binnenkort voorbij is.

Diverse krantenkoppen bevestigen de terugtrekking van het Duitse leger uit de bezette oostelijke gebieden. De snelle opmars van het Russische leger doet Curt Bloch tot de conclusie komen: “Het is bijna voorbij!”.

Hoe raken we ze straks weer kwijt? verwijst naar een krantenbericht over Max Blokzijl (1884–1946). Tijdens de Tweede Wereldoorlog was de Nederlandse nationaal-socialist actief als perswachter en propagandaspreker. In een radiouitzending besprak hij hoe men de oprukkende Britten kon kwijtraken. Daar hoeft hij eigenlijk niet meer over na te denken, concludeert Bloch, want ze hangen hem op “aan de eerste boom”. Max Blokzijl werd op 16 maart 1946 in Den Haag geëxecuteerd wegens landverraad.

Op 20 juli 1944 probeerde een groep Wehrmacht-officieren Adolf Hitler te vermoorden met een bomaanslag, maar hij raakte slechts lichtgewond. In een krantenartikel overdreef Joseph Goebbels de “redding” van Adolf Hitler met veel pathos. In zijn gedicht Het Goebbelsevangelie bespot Curt Bloch de Reichspropagandaleiter als evangelist van het Derde Rijk, die Hitlers “Heilandschap” verkondigt. En toch voelt men: “het is op zand gebouwd, hij heeft het spel verloren.”