De Vredesengelen gelooven,
De oorlog zal niet lang meer duren,
Wie optimist is zegt daarboven
Het is een kwestie slechts van uren.
Wie pessimist is, spreekt van weken
Wie sceptisch is, spreekt nog van dagen
Maar uit welk oogpunt ook bekeken:
De Duitschers worden gauw verslagen
Wie vredesengel is, voelt heden,
Hij moet weer gauw in actie komen,
Het oorlogsleed is gauw geleden
En dus heeft men ’t besluit genomen
Zich spoedig nu te prepareeren
Op de aanstaande vredesfeesten,
Zij moeten weer hun liedje leeren,
Want in die jaren zijn de meesten
Hun vredeszangen glad vergeten
Want daar viel heusch niet veel te zingen,
De wereld was door haat bezeten
En door die nare Hitlerdingen.
Voor engelen was in die tijden
Geen leven meer net als voor menschen
Want marschmuziek en krijgsgeluiden
Zijn heusch niet dat, hetgeen zij wenschen.
Zij voelen meer voor vredesklanken,
Voor harpmuziek en klarinetten
En voelen niets en zij bedanken
Voor trommelslag en krijgstrompetten
En kon U eens een kijkje nemen
Zoals ik ’t deed nog pasgeleden
Dan zag U: Hemelsche problemen
Zijn ook niet zoooo eenvoudig heden
Dan zag U ze aan ’t repeteeren
Van groote vredessymphonieën
En hoe zij vlijtig bestudeeren
De schoone vredesharmonieën
Zij spelen op hun fijn besnaarde
Wel afgestemde instrumenten
En zingen van den vrêe op aarde
En van die schoone vredesprenten,
Waar alle menschen broeders worden
En teer elkander gaan beminnen
En niet meer woest ten strijd gaan gorden,
Doch op hun menschdom gaan bezinnen
Zij oefenen hun schoone stemmen,
Men meent, als wij hun zingen hooren
Dat zij elk roofdier konden temmen,
Want het klinkt prachtig in ons oren.
Men komt op vredige gedachten
En droomt van gouden toekomstdagen
En is vol hoop en vol verwachten,
Dat hun opvoering moge slagen.
Transcriptie: Thilo von Debschitz