Een geluiddichte cel voor moppen-tappers.
De clou van de Carnavalsviering te München was, zooals altijd, een lange optocht, waarin hier en daar voorzichtig de spot gedreven werd met politieke personen en toestanden. – Een gegarandeerd geluiddichte cel, die volgens de Münchenaren in geheel Duitschland geplaatst moet worden om vertellers van politieke grapjes gelegenheid te geven hun hart vrij te luchten. – 2-3-1938
Men heeft niet veel complimenten voor hem,
De liefde is niet echt heel groot,
Als belachelijkheid zou kunnen doden,
Dan zou er geen Führer meer zijn.
En ook de paladijnen van de Führer,
Ze zouden al lang dood zijn,
En de Duitse Michel zou met een opgewekt gezicht
Heden vreedzaam zijn boterham eten.
Men heeft zo menig grap gemaakt,
Maar natuurlijk wel heel discreet,
Men fluistert achter de schermen,
Zodat geen derde het hoort,
Want het hakenkruisregime van meneer Hitler
Kan niet tegen een grap,
Je mag jezelf al de mop niet toestaan,
Dus moppen tap je alleen maar zeer intiem
Over de grote bek van dokter Göbbels,
Over de uniformverslaving van Göring,
Over de sluwheid van Adolf Hitler
Over Rudolf Heß en zijn vlucht,
Over de valse profetieën van Hitler,
Die nooit werkelijkheid gaan worden,
Over de leugenachtige fantasieën van Göbbels
Mesmuilt men vol plezier.
Al deze grappen zijn verboden,
Als je wordt betrapt, word je gestraft,
Jij zult hetzelfde lot ondergaan als menig communist,
Naar de gevangenis of het concentratiekamp.
In het carnaval van ‘38
Werd dit in München best mooi geïllustreerd,
Hiervoor vond ik vandaag het bewijs,
En heb het snel in elkaar gezet.
Men toonde een grote cel,
Als je erin een grap vertelt,
Ben je in ieder geval beschermd,
Je vermijdt een gevangenisstraf.
De cel is akoestisch veilig,
De cel is akoestisch dicht,
Zowel de pointe als het gegiechel,
Worden niet gehoord door de nationale gemeenschap.
Je hoeft je nu niet meer te kwellen,
Je kunt nu rustig grapjes maken,
Je kunt elke grap vertellen,
Want je bent volledig entre nous.
De grap wordt niet als staatsmisdaad gezien,
Als je in deze cel kletst,
Je lacht om de zwakke punten van de Führer,
En er is niemand die het afluistert.
En je kunt rustig je grappen maken:
Gemeenheid gaat boven eigenbelang,
En over de epauletten van maarschalk Göring,
Want deze cel biedt bescherming. –
Inmiddels zijn er zes jaar verstreken,
Er is geen carnaval meer in München,
En menig traan werd geplengd,
Het leven is tamelijk moeilijk geworden.
Ja, München heeft best zwaar geleden,
Net als zo menig andere stad,
Kreeg de stad bezoek van de Britten
En is de oorlog helemaal beu.
Men praat niet meer over de onderscheidingen van Göring,
Over de idylle van de Obersalzberg,
Men is bitter en serieus geworden,
En houdt zich voorlopig nog stil.
Maar de gevoelens zijn veranderd,
Iedereen voelt dat er iets broeit,
Er hangt een onweerslucht,
Men voelt dat er een wilde haat groeit.
Hitler voelt het op de Führerzetel:
De wind is grondig gedraaid.
Hij merkt dat na de tijd van grappen
Voor hem de bloedige ernst begint.
Post-editing: Elke Eikmeier
Heeft u een fout opgemerkt in deze transcriptie of vertaling en wilt u ons een gecorrigeerde versie sturen? Of heeft u een lyrische vertaling gemaakt die rijm en ritme van het origineel weerspiegelt? Stuur ons dan gerust uw versie. Bij dit herinneringsproject waarderen we vrijwillige ondersteuning, en we controleren de ontvangen berichten regelmatig.