Jaren zit ik opgesloten,
Er is zo veel misgelopen,
Dus valt mij bij tijd en wijle
Dit leven best zwaar.
En ik denk dan: Geluk in ’t leven
Zal mij nooit meer zijn gegeven.
Maar als ik begin te spelen,
Is dat niet meer waar.
Refrein:
Op de vleugel van mijn fantasie
Maak ik heel wat wonderlijke reizen
Naar het rijk der poëzie
En ik speel diverse wijsjes,
Nu eens luid, dan weer bescheiden
Klinkt een fraaie melodie
Op de wondervleugel van mijn fantasie.
Wat ik denk of wat ik voel,
Dat verandert als ik speel
En de donkere gedachten,
Ze slaan op de vlucht.
Want mijn lied stilt al mijn smart
En brengt vrede in mijn hart.
Het verlicht de duistere krochten,
Geeft geestelijk rust.
Refrein: Op de vleugel enz.
En zo speel ik een muziekje,
Een nieuw wijsje, een nieuw liedje,
Ja, ik speel steeds nieuwe klanken,
En vind dan houvast.
En ik wieg mezelf in dromen,
En vergeet de tijd en ruimte,
Mijn benauwenis, mijn angsten
Verdwijnen op slag.
Refrein: Op de vleugel enz.
Vertaling: Jaap van Vredendaal