Spielerei

(Voor het 4e Reichs-Kabarett)

Tom Mix, Shatterhand, Harry Piel
Het zijn toch weesjongens
En het stelt echt niet veel voor
Wat ze bereikt hebben,

Als je het vandaag vergelijkt met
Wat Adolfs jongens
In de Abruzzen hebben bereikt
En dapper hebben afgedwongen.

Een echte Duitse huzarenstreek
Je kunt het bijna niet geloven
Het verslag is iets te bloemrijk
Je kunt ook te veel opscheppen.

Je merkt het snel, de Duitse held
Is te sterk overdreven
Hij wordt te dapper afgeschilderd.
Op Münchhausen-achtige wijze wordt beschreven,

Hoe hij met slechts een paar mannen
Honderden Italianen in bedwang houdt,
Ja, zoiets kan alleen gebeuren
Omdat hij Duits is, die held.

Maar mijn vertrouwen is niet groot
In deze fantasieën
En ik huldig genadeloos
Heel andere theorieën.

De Italiaan was een fascist
En had instructies
Van de koning, die geen koning is
En van de Badoglionen.

Koning Victor Emanuel.
Voelt zich dankbaar verplicht
Aan de Duce, daarom zorgt hij snel
Dat men die niet vernietigt!

En bovendien was hij ook bang
En dacht in zware tijden
Laat ik hem sterven, het duurt niet lang,
Dan zullen ze ook mij doden.

Er is nog menigeen die van hem houdt
En die niet kan vergeten
En die me dan een dolksteek geeft
Door wilde haat geobsedeerd.

Ik blijf met Benito goede relaties onderhouden
En met de geallieerden
Ik onttrek hem aan de woede van het volk,.
De pas gepensioneerde.

En ik speel hem Adolf in handen
Zodat de arme jongen
Die nu meer pech heeft dan verstand
Ook iets van vreugde heeft.

Benito is blij dat hij vrij is,
Hitler is blij dat hij heeft bevrijd
En dat hij nu de bevrijder is,
De voormalige soldaat der 3. klasse.

De geallieerden zijn zo blij
Dat ik capituleerde,
Ja, ik en mijn Badoglio
We zijn twee slimmeriken.

Ja, we bereiken ons doel
En dienen onze doeleinden
Het is een koninklijk spel:
Vreugde in alle hoeken.

Maar er dreigt een onweerswolk,
Die het plezier kan bederven
Misschien zal het Italiaanse volk binnenkort
Het hele spel in stukken slaan.