Sabotage veroorzaakte de crisis aan het Oostfront
Zeer uitvoerig heeft generaal Dittmar deze week stil gestaan bij de nederlaag, welke de Duitsche troepen aan het Oostelijk front hebben geleden in Juli, toen zij in het Noorden en in den centralen sector overal over grooten afstand moesten wijken naar de onbergzaamheid der bosschen of moerassen, of in bloedigen strijd het onderspit moest delven. De weg naar Oost-Pruisen, naar het Gouvernement-generaal, dus naar de Weichsel en in het Zuiden naar het brongebied van Weichsel en Oder en naar Hongarije scheen toen open te liggen. Gen. Dittmar heeft getracht de oorzaak van deze ontwikkeling op te sporen. Hij constateert, dat de vijand vaak met een twintig voudige overmacht aanviel met superieur bewapende troepen. Wat aan Duitschers hiertegenover stond, bestond op vele plaatsen uit troepen van geringere gevechtswaarde, alarmeenheden, overschietende manschappen van staven, trossen, ravitailleeringsstroepen, en soortgelijke, die tot groepen waren samengevoegd, uit beveiligings- en politie-eenheden, voor een groot deel bestaande uit oudere manschappen. Zij hebben dapper gevochten onder uitstekende leiding en toonden, dat de Duitsche soldaat ook op ouderen leeftijd nog tot ongewone prestaties in staat is doch moesten wijken. Tegelijkertijd echter werden reserves aangevoerd en hiermede kon het front eenigermate worden gestabiliseerd. Weliswaar konden de natuurlijke verdedigingslinies van San, Weichsel en Njemen niet gehouden worden, maar toen de aanvoer der reserves gewicht in de schaal begon te werpen, kon de roode opmarsch toch tot staan worden gebracht. Bovenstaande mededeelingen, laten zien, hoever het met de sabotage en de nalatigheid der kringen rond de plegers van den aanslag reeds gekomen was. Het mag, als men kennis heeft kunnen nemen van het bovenstaande, een wonder heeten, dat er nog niet veel erger dingen zijn geschied. Hoe kwam het, dat er slechts de bovengenoemde troepen beschikbaar waren? De spreker schreef dit toe aan de verregaande sabotage van diegenen, die schuldig zijn aan den aanslag van 20 Juli. Alle maatregelen, die zoo spoedig het ergste gevaar ophieven, hadden maanden eerder genomen kunnen worden, doch werden door grove nalatigheid of moedwil achterwege gelaten. Woede vervult, zoo zeide gen. Dittmar, het Duitsche volk jegens de schuldigen, doch omgekeerd vervult het effect van de tegenmaatregelen met vertrouwen. Spr. wees ook op den handhavingswil der Oost-Pruisen, die in zeer korten tijd een linie opwierpen, die bij Wilkowisken en Augustow de vuurproef heeft doorstaan op schitterende wijze.
De grote Duitse nederlaag
Staat vandaag dreigend voor de deur,
Bij jullie rijst nu de vraag,
Wie is hiervoor verantwoordelijk?
Wie draagt de schuld van Duitsland‘s grote tegenslagen
Van de afgelopen jaren dan?
Waarom staan Duitse soldaten
Niet meer in de gunst van de oorlogsgod?
Hoe kon het tij keren
En is het nu zoals het nu is?
De vijanden breken Duitsland‘s ruggengraat,
De overwinningsstemming is weggevaagd,
De hoop is allang verloren gegaan
Dat men de overwinning kan behalen,
De grote Duitse mislukking kijkt jullie vandaag aan
Met een dodelijke grijns.
En weer hebben jullie niet verloren
Omdat de vijanden gewoonweg sterk zijn,
Nee, opnieuw geloven Duitse dwazen
Dat Duitsland‘s fundament van binnenuit
Zwak werd door het graven van verraders,
De Duitse kracht werd uitgehold,
Daarom hebben we het verloren,
Dat wordt jullie vandaag verteld.
Ja, als het eerlijk was gegaan,
Dan hadden we zeker gewonnen,
We waren geweldig begonnen
En zouden iedereen hebben klein gekregen.
En opnieuw werd het front laaghartig vermoord,
En weer was het verraad
Dat nog erger dan in 1918 huichelt,
Het ondermijnt leger en staat,
Vernietigt geloof en vertrouwen,
En als die weg zijn, dan is het voorbij,
Dan, dankzij twijfelaars en lauwen,
Is de weg naar nederlaag vrij.
Tweemaal is de poging mislukt,
Misschien lukt het de derde keer,
Dan nemen we de voorzorgsmaatregelen,
En tonen ons zo hard als staal,
Oneindig harder dan vandaag,
Himmler was nog veel te zacht,
Zo groeit uit dit tweede bankroet,
Misschien een nieuw Duits Rijk.
Post-editing: Sylvia Stawski, Ernst Sittig
Heeft u een fout opgemerkt in deze transcriptie of vertaling en wilt u ons een gecorrigeerde versie sturen? Of heeft u een lyrische vertaling gemaakt die rijm en ritme van het origineel weerspiegelt? Stuur ons dan gerust uw versie. Bij dit herinneringsproject waarderen we vrijwillige ondersteuning, en we controleren de ontvangen berichten regelmatig.