30-08-1944, 2e jaargang, nr. 41, pagina 6
30-08-1944, 2e jaargang, nr. 41, pagina 7

cover / inleiding inhoudsopgave

Westfrontperspectief

Te Berlijn wordt verklaard, dat zich hier een operatieve bewegingsslag heeft ontwikkeld, zooals er ook in 1940 gevoerd werden toen de Duitschers Frankrijk veroverden. Op dit gebied hebben de voornaamste Duitsche tegenmaatregelen betrekking en de open flanken van de betrekkelijk smalle Amerikaansche formaties vormen hier loonende doelen voor Duitsche tegenaanvallen. Het doel van de Amerikaansche operaties is, naar de Engelsche en Amerikaansche berichtendiensten openlijk verklaren, de bezetting van Parijs. In Duitsche militaire kringen wordt er echter op gewezen, dat de geallieerden nog tal van hindernissen zullen moeten overwinnen, eer zij dit doel zullen hebben bereikt. – 10-8-44

Waar is Parijs? Parijs is hier!
De vinger erop, dat nemen wij
En jullie hebben het genomen
En houden het goed vier jaar bezet
Maar nu blijkt uiteindelijk
Het heeft jullie slecht gedaan.

Normandië zijn jullie al kwijt,
Sommige nazi’s vragen: Hoe kan dat toch,
En kunnen het niet geloven
En Brest en Nantes en Saint Nazaire
En Rennes hebben jullie ook niet meer,
Het geluk heeft jullie verlaten.

Hitler is een vaste burcht,
Maar de Yankees breken door,
Ze hebben uitstekende tanks,
En achtervolgen jullie, het is geen pretje,
En tegenwoordig bijt in’t gras
Menige Duitse soldaat.

In het westen loopt het als gesmeerd
En Bretagne is verloren,
Het is niet meer te behouden
En sommigen staan stil van verbazing
Net als in ‚40, maar nu andersom
Ondanks Adolf Hitlers heerschappij.

Ondanks jullie prachtige Atlantikwall
Struikelt jullie leger binnenkort,
Dat is nu al duidelijk,
Of het nu de Siegfried- of de Maginotlinie is,
Het is hetzelfde, het is hetzelfde
Met alle verdedigingswerken.

En hoe die schoft Goebbels ook liegt,
Jullie houden het niet vol, jullie houden het niet vol
Jullie houden het niet veel langer vol
Jullie worden benauwd, jullie worden beroerd
En binnenkort valt Parijs,
Ik maak me grote zorgen om jullie.

Transcriptie: Dr. Kurt Gerhard Funke