6 mei 1944
Inleiding tot de inhoud
In zijn gedicht De Zoeloe-hoofdman speelt Curt Bloch in op tijdgebonden racistische stereotypen en werpt ze terug op de nationaalsocialistische “broederschap van de edele rassen”. Hitler, wiens terugwijkende criminele voorhoofd waardig is aan een kannibaal, gedraagt zich als de bloeddorstige Zoeloekoningen Chaka (Shaka, 1787–1828) en Dingaan (1795–1840). Met hun misleidende mentaliteit wiegt hij de omliggende staten – op dit moment de Nederlandse koningin – in een vals gevoel van veiligheid en degradeert hij de Duitse bevolking tot een “negerstamm”. (Het woord “neger” werd vroeger gebruikt om mensen met een donkere huidskleur te beschrijven. Het wordt nu als denigrerend en racistisch beschouwd en wordt daarom niet meer gebruikt.)
“Duitschland strijdt voor Europa!” beweerde de Oostenrijker Arthur Seyß-Inquart (1892–1946), de Rijkscommissaris voor Nederland in de NS-tijd, in zijn toespraak ter ere van de “Führer”. Curt Bloch merkt op dat de nationaalsocialisten hun Europese hart pas ontdekten toen het misgelopen is. Hij ziet hun pogingen om zich nu met gespeelde onzelfzuchtigheid bij hun buren in de gunst te werken als een wanhopige poging om “Hitlers-zonsverduistering” nog af te wenden.
Op de voorpagina van deze OWC-editie kondigt Curt Bloch een speciaal optreden aan: Winston Churchill als de Conferencier. De Britse premier, een doorgewinterde speler op het politieke toneel, belooft als “ouverture” voor het oorlogsspektakel een luchtaanval van de westerse geallieerden, gevolgd door een “maritiem stuk”. De wereld kijkt gespannen toe, en met name de angstige Hitler, naar de optredens van de “alligators” (amfibievoertuigen met dezelfde naam) en “buffels” (de 92e Infanteriedivisie, bestaande uit uitsluitend Afro-Amerikaanse soldaten) – en uiteindelijk naar “het gelukkige einde van de oorlog”.
Het gedicht Göring snuift aan de benzine schreef Curt Bloch bij een foto uit 1939 waarop de veldmaarschalk een nieuw ontwikkelde synthetische brandstof inspecteert. Bloch blikt terug op dit moment vlak voor de inwerkingstelling van de “oorlogsmachine”, waarvoor Göring brandstoffen “in grote hoeveelheden heeft gehamsterd”. Maar in plaats van een zegevierende blitzkrieg “kwam er een nieuwe fase”, er was nu een tekort aan benzine en “Göring wrijft over zijn neus.”
