Bloedige Pinksteren
Het Engelsche Paaschgeschenk 1944 was reeds bloedig, maar Pinksteren was toch nog veel vreeselijker. Wat zeggen de priesters en bisschoppen onverschillig van welke kerkgenootschappen in Amerika ervan, dat kinderen bij het godsdienstonderwijs in kerken door bommen uiteengereten worden? – 30-5-1944
Of het nu Kerstmis, Pasen, Pinksteren is,
Vandaag deert het hen niet in het minst,
En in helse formaties
Vliegt men en waagt men te schenden.
De hoogste feestdagen,
Dat is vandaag jullie klacht,
Het lijkt jullie allen te storen,
Dat vandaag vliegtuigbommen vallen.
En de Duitse steden worden uiteengereten,
En jullie lijken het
Alle Yankees, alle Britten,
Te verwijten dat ze zo ontheiligd zijn,
En op zulke dagen vliegen,
En bommen naar Duitsland dragen,
Die dood en terreur zaaien,
Ja, doodskraaien van de vijandige nacht,
Zweven steeds weer,
Soms met schitterende veren,
Soms bedekt door wolkenwanden,
Vliegen, vliegen zonder einde.
Werkdagen, feestdagen,
Tot aan de Duitse nederlaag,
En jullie onheilspellend gebrom
Zal voortaan niet meer verstommen.
Ik begrijp het, jullie willen rust,
Maar waarom dan zo‘n vertoon,
Onder ons, jullie fascistische heren,
Zijn jullie dan zulke goede christenen,
Dat jullie Pinksteren willen vieren
Vrij van vijandelijke bondgenoten?
Hebben jullie niet van Goede Vrijdag
Voor het eerst een slachtdag gemaakt?
Voor jullie was het goed, voor anderen goedkoop,
En op jullie plaats zou ik stil zijn,
Of het nu Kerstmis, Pasen, Pinksteren is,
Het stoort nu niet meer in het minst …
Post-editing: Sylvia Stawski, Ernst Sittig
Heeft u een fout opgemerkt in deze transcriptie of vertaling en wilt u ons een gecorrigeerde versie sturen? Of heeft u een lyrische vertaling gemaakt die rijm en ritme van het origineel weerspiegelt? Stuur ons dan gerust uw versie. Bij dit herinneringsproject waarderen we vrijwillige ondersteuning, en we controleren de ontvangen berichten regelmatig.