“Volkstribunaal“

Generaal von Witzleben voor het Volksgerechtshof.
Het vonnis.
Het volksgerechtshof van het Groot-Duitsche Rijk heeft op 7 en 8 Augustus de zaak behandeld tegen acht uit het leger gestooten verraders, die deelgenomen hadden in leidende functie aan de misdaad van 20 Juli. De beklaagden: Erwin von Witzleben, Erich Hoeppner, Hellmuth Stieff, Albrecht von Hagen, Paul von Hase, Robert Bernardis, Friedrich Karl Klausing en Peter graf York von Wartenburg, werden als meineedige, eerloze, eerzuchtigen, wegens hoog- en landverraad ter door veroordeeld. Hun vermogen vervalt aan het rijk. Het vonnis is twee uur na de uitspraak voor alle veroordeelden met den strop voltrokken. – 9-8-44

Witzleben is niet meer in leven,
Witzleben is morsdood
En hij stierf niet erg verheven,
Want hij stierf de stropdood.

En de andere officieren,
Hoeppner, Klausing, York en Stieff
En Bernardis boetten voor hun
Plannen ook verschrikkelijk.

Ook von Haase, ook von Hagen,
Ondanks de namen vol roem
Ze hebben hun leven verloren,
Want ze stierven door de strop.

Of je nu luitenant bent of kapitein,
Of zelfs veldmaarschalk in rang,
Veel te veel had men zich veroorloofd,
Want men wenste Hitlers val.

Adolf Hitler moest sterven
En het hakenkruisregime,
Maar het plan viel uiteen,
En men zag het monster

Heinrich Himmler zet in scene
Een reusachtig showproces,
En bovendien ontbloot zijn tanden
Dr. Joseph Göbbeles.

Nazibonzen, marionetten,
Vormden een ‚volkstribunaal‘,
Maar ik wed dat het oordeel
Niet door deze rechters werd geveld.

Nee, het vonnis was geschreven,
Voordat het proces begon,
Je moet je Führer liefhebben,
En wie hem niet liefheeft, kan

En mag niet op genade hopen,
Nee, die komt voor het tribunaal,
Wordt onvermijdelijk getroffen
Door de straal van Himmler‘s wraak.

Witzleben kon voelen,
Zoiets is zeker geen grap,
Wreed malen Himmler‘s molens
En Himmler‘s jurisdictie.

Ja, zo maakt men korte metten
Met de tegenstanders,
Als ik het bekijk, vind ik:
Het is gewoon ‚himmlerisch‘.