2e jaargang, nr. 45

Inleiding tot de inhoud

Voor de Duitse propagandapers lijkt het belangrijk te zijn op te merken dat de Amerikaanse troepen in de strijd tegen de Wehrmacht succesvoller zijn dan de Britten. Curt Bloch schetst in Klappen en klappen de openbare vernedering van de Engelsen. Hij kan het “heusch niet snappen en vindt eraan noch kop noch staart, want: klappen blijven klappen”.

Bloch reageert met Dr. Goebbels’ stap naar de overwinning op een artikel in de krant “Das Reich”. Ondanks het rampzalige verloop van de oorlog aan alle fronten spreekt de nazipoliticus ervan dat men alleen “trouw en gehoorzaam volgt” de bevelen van Adolf Hitler moet volgen. Dan wacht aan het einde de Duitse overwinning. Half lachend, half geïrriteerd vraagt Curt Bloch zich af over de “woorden” van Joseph Goebbels: “Waar haalt hij de lef vandaan?”

Bloch weet hoe je met succes een opleiding tot profeet kunt voltooien. Hij illustreert dit aan de hand van twee tegenstrijdige krantenberichten die slechts een week uit elkaar liggen. In het eerste bericht schrijft de DNB-pers dat er niet langer rekening moet worden gehouden met verdere landingen van geallieerde troepen op het Europese vasteland. In het tweede bericht wordt dit gecorrigeerd nadat een landing in Zuid-Frankrijk heeft plaatsgevonden. Men moet eenvoudigweg het tegenovergestelde verkondigen van wat in de bladen van de nationaalsocialisten staat, legt Curt Bloch uit. Dan zit je altijd goed. Maar om naam te maken als “ziener” en “wonderman” “doe’t zoomogelijk vandaag want anders […], is met de Duitse nederlaag het DNB verdwenen”.

In een kleine leerpreek richt Bloch zich tot het Duitse volk. De “bonzen” en “hakenkruismisdadigers” ervaren dat hun tijd met het Derde Rijk voorbij is, maar ze blijven liegen, doorzettingsvermogen prediken en aanzetten tot voortzetting van de oorlog. Curt Bloch adviseert de Duitsers “de geweren om te draaien tegen jullie weldoeners”. Hij is echter sceptisch of dit ooit zal gebeuren: “Maar jullie worden nooit wijzer willoose laten jullie je leiden.”

Bij de opstand in Slowakije kwam het Slowaakse verzet in opstand tegen de Duitse bezetting van het Balkanland, die begon in de zomer van 1944, en tegen het collaboratieregime onder Jozef Tiso. De opstand duurde van 29 augustus tot 28 oktober 1944, en tot op de dag van vandaag wordt 29 augustus in Slowakije als een feestdag gevierd. Curt Bloch is verheugd dat de Duitsers overal en nu ook in Bratislava klappen krijgen. Hij ziet “de vrijheid gloren” en “het mensenrecht eindelijk zijn zegevieren.”

Met Südwall † schrijft Bloch een necrologie voor de Duitse verdedigingswerken aan de Middellandse Zee. Men had met veel beton een “wondergebouw” gecreëerd waarop alle vijanden jammerlijk zouden falen. Maar nadat de Atlantikwall al niet aan de hoge verwachtingen voldeed, werd “het trotse bolwerk al doorbroken” in het zuiden al na een uur doorbroken. “Geen wal zal jullie meer beschermen”, concludeert Curt Bloch, “het lot neemt nu zijn loop.”