“De Conferencier”

In dit verband verklaarde de Britsche premier, dat Sovjet-Rusland de moeilijkheden van amphibische operaties van grooten omvang “niet volledig kon begrijpen”. De Britsche en Amerikaansche taak is, zoo zeide hij, moeilijk en geheel verschillend van die der bolsjewieken, ongeacht de bewondering voor de militaire successen van het Sovjet-Russische volk. – 27/3/44

Dat deze slag geweldig zal zijn en stroomen bloeds zal doen vloeien, zal niemand, zoowel in Duitschland als in het geallieerde kamp, betwijfleen. Een paar jaar hebben de geallieerden den tijd gehad om in Engeland een geweldig invasie-apparaat op te bouwen en een groot, zoo niet het grootste deel van de Britsche en Amerikaansche oorlogsproductie der laatste jaren zal bij de landings-operaties in den strijd worden geworpen. De Anglo-Amerikaansche luchtmacht welker sterkte door de Duitschers geenszins onderschat wordt, zal tezamen met de artillerie der oorlogsschepen een geweldig vuurscherm over landingsplaatsen leggen, onder bescherming waarvan de in vele typen gebouwde landingsvaartuigen de stormtroepen zullen ontschepen. Ook met de landing van troepen uit de lucht houdt men van Duitsche zijde rekening, terwijl men ook verwacht, dat tot dusver geheim gehouden wapens in den strijd zullen worden geworpen. – 13-4-44

De maatregelen, die in Engeland zijn genomen om het diplomatieke verkeer aan banden te leggen, hebben zeer sterk de aandacht getrokken te Berlijn en in de neutrale staten. Algemeen trekt men er de conclusie uit, dat men in deze maatregelen een voorteeken van de naderende invasie moet zien, maar merkt aan den anderen kant toch ook op dat Churchill in zijn rede van 27 Maart uitdrukkelijk verklaard heeft, dat er tallooze malen loos alarm zou worden gemaakt en vele schijnstooten en generale repetities zouden plaats vinden. – 19-4-44

Hij staat al lang op het podium
Van het „British Empire“ cabaret
En „confereert“ voor leger, marine
En voor de luchtmacht, van A tot Z

In zijn handen rust de oorlog,
Hij is de ceremoniemeester van het spel
En zou dit spel kunnen beëindigen,
Churchill, de Engelse premier.

Hij lijdt niet aan plankenkoorts
En ook niet aan nervositeit,
Zo‘n kinderziekte gaat voorbij,
Als je lang op het podium staat.

Nee, Winston Churchill heeft routine,
En is al lang eraan gewend,
Hij voelt zich thuis op het podium,
Ook al kreunt het publiek vaak

Dat dit spel te lang zou duren,
Hij wijkt niet af van het programma,
Of de oorlog ook vijf jaar zal duren
Hij houdt vol en geeft niet op.

Hij overlegt in Casablanca,
En vergadert in Teheran,
Hij gaat voor anker in Amerika
En verklaart zo nu en dan

Op zeer dubbelzinnige en ondeugende wijze,
Dat de voorstelling binnenkort begint,
De voorstelling zal behoorlijk amfibisch zijn,
Daarom heeft men goed weer nodig.

Maar is na de eerdere repetities,
het strijders-ensemble ingespeeld,
dan komt de zegen van de bommen van boven,
Deskundig en nauwkeurig gericht.

Dat is als het ware de ouverture,
En daarna volgt een maritiem stuk,
De vloot laat daarin
Haar modernste wonderen van tactiek zien.

En „Buffels“ en „Alligators“,
Zullen dan het spel betreden,
De intocht van de gladiatoren,
Het zal ons een genoegen zijn

De verrassingen te zien
Die hij voor ons in petto heeft,
Want het moet een keer gebeuren,
De hele wereld wacht erop.

Ook zijn tegenstander wacht,
Adolf, op het begin van het stuk,
Hij verwacht niet veel voor zichzelf,
Namelijk het breken van zijn nek.

Ja, binnenkort is Adolf klaar met zondigen,
Het lot neemt binnenkort zijn loop,
Churchill heeft het vaak aangekondigd,
Maar eens zal het doek opgaan

En dan wordt de conference werkelijkheid,
Waarop iedereen hoopt en verlangt,
Het loopt uit op de dodendans van de nazis,
En op een happy end van de oorlog.