De Bolsjewistische Wreedheden

De kranten in Madrid maken met afschuw en ontzetting melding van de propagandistische activiteit die de naar ledental en invloed groeiende communistische partij in Italië aan den dag legt. Regelmatig worden de laatste weken aan de bezoekers van kerkdiensten in Rome, Napels en andere steden pamfletten uitgereikt waarvan de Spaansche bladen er eenige afdrukten. Een dezer pamfletten behelst de volgende verklaring: “Wanneer de vrienden van Stalin Rome veroverd hebben, zal de zoogenaamde Heilige Vader, evenals “Gods Zoon”, den kruisdood sterven. Keert U bijtijds van hem af, anders moet u hem gezelschap houden, evenals de moordenaars aan het kruis.” In een ander pamflet heet het: “In Soviet-Italië zullen geen kerken bestaan”. Een eveneens te Madrid gepubliceerd bericht toont aan, dat de heeren het niet bij woorden laten. Dit bericht maakt namelijk bekend dat groepen communisten een tiental kerken uit Napels en omgeving binnendrongen, er kruisen en heiligbeelden uitsleepten en deze op een grooten brandstapel aan het vuur prijs gaven. In sommige districten de communisten zich bij de levensmiddelendistributie overwegenden invloed kunnen verzekeren en daar wordt aan menschen die als trouwe kerkgangers bekend staan, eenvoudig de uitreiking van distributiebescheiden geweigerd. Ook bij deze bureaux wordt met pamfletten gewerkt, waarop o.m. te lezen staat: “De Paus heeft medegeholpen uw broodkorf hooger te hangen” en “Bekent u als één man voor de Sovjet-Unie en de levensmiddelen komen vanzelf”. Schering en inslag vormt bij deze propaganda slagzin: “Waar blijft nu de hulp des Hemels?” Deze cynische gedachtegang is niet nieuw. In de Sovjet-Unie werd vaak de volgende methode toegepast: in de groote jeugd-op-voedingsgestichten, waarin zich kinderen bevonden die ten deele uit orthodoxe gezinnen kwamen werd op een gegeven oogenblik het uitreiken van maaltijden gestaakt. Wanneer na een dag de kinderen radeloos waren van honger, zeiden de opvoeders hun: Bidt maar tot God en vraag hem om eten! Eenige uren later vroegen zij de kinderen: En heeft God jullie eten gegeven? Op het ontkennend antwoord van de kinderen werd hun gezegd: Vraagt nu maar aan Stalin om brood! Vadertje Stalin, geef ons brood! Baden de kinderen dan, waarop de goede spijzen werden binnengebracht. – 18-8-44

De Propaganda Grammofoon
Draait een oude vinyl-plaat
We kennen haar al jarenlang
En weten wel, zij had

Vroeger wat meer succes
En werd toen nog geloofd.
Het gaat zo: Stalin, de oude schavuit,
Wil jullie van het geloof beroven.

En kapelaan, bisschop en pastoor,
Zelfs de Heilige Vader
Beefden en sidderden voor
De grote rode Kater.

In Spanje weet men er al van
En is men helemaal gebroken,
Paus Pius slaan ze aan het kruis
En dat binnen een paar weken.

De kathedraal van Sint-Pieter
Wordt een grote bioscoop
Het Vaticaan wordt een bordeel
En er wordt een kabaal gemaakt,

Zoveel Mariabeelden
Worden in het slijk getrapt,
De Roden zijn zo verschrikkelijk wild
Ze verbieden elke aanbidding

Ze verbieden elk sacrament
En kerkdienst en doop
En wie de bolsjewieken kent,
Die maakt zich op tijd uit de voeten.

En wie dan toch naar de kerk gaat,
Ja, die moet honger lijden,
Bidden is een doorn in het oog
Voor de slechte Stalin-heidenen.

Als trouwe zoon van de kerk
Heb je vandaag niets te eten,
Want vandaag krijgen alleen degenen genoeg,
Die voor de Russische belangen

Zich buigen en aan de Sovjetster
Trouw zweren als nieuw teken
En Stalin als de hoogste heer
Van de aardbol aanbidden. –

Degenen die godsdienst met hoon en spot
Vervolgden en belachelijk maakten
En Hitler als de nieuwe god
Wierook en offers brachten.

Degenen die veel pastoors en kapelaans
Gevangen hebben genomen en gedood
Die in duistere waanzin het hakenkruis
Altijd aanbaden,

Vertellen nu aan het christendom
Over Stalins slechte daden,
En hoe hij vandaag in Italië
De priesters laat braden

Ze willen dat jullie er kippenvel
Van krijgen en griezelen,
Hoe bang jullie voor hen zijn,
Dat willen ze ermee verhullen.