12-02-1944, 2e jaargang, nr. 7, pagina 4
12-02-1944, 2e jaargang, nr. 7, pagina 5
12-02-1944, 2e jaargang, nr. 7, pagina 6
12-02-1944, 2e jaargang, nr. 7, pagina 7
12-02-1944, 2e jaargang, nr. 7, pagina 8
12-02-1944, 2e jaargang, nr. 7, pagina 9

cover / inleiding inhoudsopgave

Nazi-zeemanstaal

Invasieperspectieven
Dr. Goebels‘ artikel in “Das Reich”.
Het mislukken van de invasie zou een totale verandering van het algemeene oorlogsbeeld ten gunste van ons teweegbrengen. Dit is de interessante these, die Dr. Goebbels in zijn jongste artikel ontwikkelt, dat waarschijnlijk niet zonder reden vroeger dan anders ter beschikking van de pers gesteld werd. Verdient dit artikel reeds wegens het tijdstip en het thema een bijzondere belangstelling, zoo kan verder niet over het hoofd gezien worden, dat de kijk op de invasie van den Duitschen minister zich nadrukkelijk tot Engeland richt, een feit, dat in de huidige politieke, diplomatieke en publicistische atmosfeer, zijn beteekenis heeft. Groot-Brittannie is er reeds lang van overtuigd, dat de invasie het meest riskante avontuur is dat de Britsch-Amerikaansche oorlogsvoering op zich kan nemen. Engeland en de Vereenigde Staten zetten met een invasie alles op een kaart en zullen den oorlog zeer snel verliezen, wanneer deze kaart niet de juiste blijkt te zijn. Duitschland heeft dit in zijn berekeningen over het verdere verloop van den oorlog natuurlijk verwerkt.
Deze formuleering van Dr. Goebbels geeft ontegenzeggelijk eenig inzicht in een der belangrijkste principes der Duitsche militaire en politieke strategie. Dr. Goebbels erkent dat “de oorlog zijn critische hoogtepunt der beslissing tegemoet gaat. Een dergelijke gunstige kans om den oorlog een beslissende wending te geven, krijgen wij nooit meer. Wij hebben al het mogelijke gedaan om de tegenpartij volkomen te ontnuchteren en het kaartenhuisje van haar z.g. zekere overwinning ineen te doen storen.” Duidelijker kan de Duitsche verwachting ten aanzien van de beslissende wending, die den oorlog aan het invasiefront gegeven moet worden, wel nauwelijks geformuleerd worden. De Duitsche minister verklaart tenslotte nog dat Engeland graag den stap terug zou doen naar de Augustusdagen van 1939, wanneer het daartoe in staat was. – 22-1 44

Hoe slechter hun positie,
Hoe moeilijker het is om te liegen,
Maar Goebbels denkt dat hij wel
Aan de eisen zal voldoen.

Menig middel heeft hij al gebruikt,
En ontelbare trucs past hij toe,
Om de woede van het volk te kalmeren,
Vaart hij om de riffen heen.

Hij manoeuvreert en hij laveert,
Ontwijkt menig klif,
Het Duitse volk wordt gedirigeerd
Door de besturing van zijn lippen.

Ja werkelijk, Goebbels is matroos,
Hij moet sturen en moet leiden,
Met Duitsland gaat het echt geweldig,
Dat moet hij dagelijks verzekeren.

Ondanks zijn eed en zijn belofte,
Zien steeds meer mensen nu dagelijks,
Dat de vaak geprezen Hitlerkoers
De mist in gaat en jammerlijk strandt.

Half Duitsland is nu binnenkort kapot,
Of het nu Pruisen, Saksen of Beieren is,
Ze zien allemaal het faillissement,
Dat kan niet verborgen blijven.

De industrie van het Ruhrgebied
Is een puinhoop geworden,
In Rusland blijft het nog steeds achteruit gaan,
In het zuiden en in het noorden.

En nu dreigt binnenkort de invasie
Vanuit de Britse eilanden,
De nazi‘s zijn al erg bang
En zouden eigenlijk moeten janken.

De invasie brengt hen dood
En brengt hen verderf,
De schuldigen aan deze ellende,
De nazi‘s moeten sterven.

Het nazischip wordt genadeloos
Naar de afgrond toe gestuurd,
En dokter Goebbels, de matroos,
Probeert het nog uit te stellen.

Hij zingt zijn propagandalied
Net als oude rattenvangers,
En denkt, ik kan, als dit nog werkt,
De reis nog iets verlengen.

Hij laat het Duitse narrenschip
In zigzagkoers varen,
En dit prachtige trucje
Gebruikt hij al sinds jaren.

En als Adolf, de kapitein,
Niet Joseph Goebbels‘ dichtkunst zou hebben,
Dan zou Duitsland duidelijk zien
De richting van de Hitlerkoers,

Waarmee het nu al jarenlang
De dood in wordt gestuurd,
Ja, Hitler dankt Himmler ervoor,
Dat hij Goebbels in dienst heeft genomen.

Goebbels is wel iets waard,
Hij weet de reis te rekken,
Hij vaart niet rechtdoor, nee, hij vaart
In bochten en in hoeken.

En vaart heel vaak ook in cirkels,
En krom en nooit rechtdoor,
Hij leidt het volk om de tuin,
Met mist en nevelwolken.

Hij brengt een nieuwe illusie
Om het regime te ondersteunen,
Brutaal beweert hij dat de invasie
De nazi‘s ten goede zal komen.

Als men zich alleen maar krachtig verzet,
Zal de ellende eindigen,
Dan komt de gewenste overwinning,
Het lot zal zich keren.

Dan ziet het er opeens anders uit
Dan wat de Britten denken,
Hun kaartenhuis stort in elkaar,
Laat alleen maar de ‘Führung’ sturen.

En vervul gewoon dapper jullie plicht
En geef ons jullie vertrouwen,
Dan varen we door de nacht naar het licht,
Naar de overwinning door dood en verschrikking.

De kapitein weet wat hij wil,
Hij staat op zijn brug,
De ‘Führer’, onverschrokken en stil,
Trotseert het bedrog van het lot.

Hij laat zich, wat er ook gebeurt,
Niet van zijn stuk brengen,
Met zo‘n kapitein
Zal onze reis slagen.

En Adolf Hitler staat aan boord,
Een zeeman als geen ander,
En kan ondanks alle massamoord,
Zijn doel toch niet bereiken.

Hij weet dat we de afgrond tegemoet gaan,
Maar hij mag dat het volk niet laten zien,
Het zou het einde van de rust zijn,
Als dat niet zou worden verzwegen.

Het Duitse schip vaart naar de afgrond,
Maar dat weten alleen de aanvoerders,
En ze liegen, dat de ellende snel voorbij
En niet van betekenis zou zijn.

Met leugens wordt het volk versterkt,
En probeert men het op te vrolijken,
Maar als het het bedrog gaat opmerken,
Dan zal het zeker gauw in opstand komen,

Dan is men niet langer loyaal aan Hitler,
Zoals in de afgelopen jaren,
Men laat de ‘Führung’ met „Ahoi!“
Snel naar de hel varen.

Post-editing: Elke Eikmeier